Szkolna rzeczywistość aktualnie jest bardzo trudna. Nauka zdalna odbiega od warunków naturalnego środowiska uczniowsko-nauczycielskiego. Obostrzenia, izolacja, brak bezpośredniego kontaktu z rówieśnikami, przerażające informacje płynące z mediów nie sprzyjają poczuciu bezpieczeństwa dzieci. Ich stan psychofizyczny nie jest w najlepszej kondycji. Niechęć do nauki online, brak pomysłu na siebie, na spędzanie czasu, apatia, rezygnacja, pesymizm, ucieczka w komputer to dominujący obraz zdecydowanej większości uczniów. Psycholodzy alarmują o eskalacji zjawiska depresji u dzieci i młodzieży. Teraźniejszość jest niepokojąca i wymaga podjęcia wspólnych działań rodziców i nauczycieli.

Podstawowym i bardzo ważnym zadaniem w obecnej sytuacji jest bieżąca, wzajemna (nauczycieli i rodziców) obserwacja zachowań uczniów w domu oraz podczas spotkań lekcyjnych.

Znacznie większe możliwości mają rodzice. Uczeń przebywa cały dzień w mieszkaniu. Domownicy powinni poświęcić czas na budowanie dobrych relacji, a przede wszystkich rozmowę. Wyjaśnianie aktualnej sytuacji, wzajemne wsparcie i motywacja do działania, zabieganie o życzliwą atmosferę będą pożądanymi działaniami. Ważne, by rodzina czerpała siłę z obcowania ze sobą, tworzenia pozytywnej aury. Dobrze jest też wspólnie ustalić zasady, organizację dnia, spędzanie czasu itp. Warto pomyśleć o zabawach wprowadzających w dobry nastrój, o realizacji pasji i zainteresowań, takich jak: majsterkowanie, kulinarne przygody, projektowanie biżuterii itp. Można wykorzystać także umiejętności nabyte na zajęciach online do konstruktywnego i ciekawego spędzenia czasu wolnego. Dzieci powinny wziąć aktywny udział w dyskusji oraz w podejmowaniu decyzji dotyczących rodziny. Zadania i obowiązki będą alternatywą dla nudy, ucieczki w gry komputerowe oraz aktywność w internecie. Pamiętajmy, by doceniać każdy, nawet najmniejszy, sukces dziecka, prawdziwie się cieszyć, wyrazić słowa uznania.

Kluczowym jest też stały kontakt rodziców z wychowawcą klasy. Wymiana informacji, spostrzeżeń będzie służyła odpowiedniej reakcji dorosłych na zaobserwowane niepokojące zachowania dziecka. Systematyczne konsultacje i wzajemna pomoc pozwolą zachować czujność nad dobrym stanem psychofizyczny ucznia.

Istotnym będzie także postawa nauczyciela. Kilka godzin zajęć nie może kojarzyć się uczniowi z mało atrakcyjnymi obowiązkami. Sprzymierzeńcem będzie entuzjazm i kreatywność prowadzącego podczas zajęć online oraz zmiana modelu prowadzenia lekcji.

Warto przeanalizować podstawę programową i skupić się na priorytetowych wymaganiach edukacyjnych. Zamienić tradycyjny temat na zagadkę, może sentencję, może wybrać się w podróż. Nie trzymajmy się kurczowo rozkładu. Najważniejszą kwestią jest wprowadzenie ucznia w dobry stan psychofizyczny, krótka rozmowa, zaangażowanie w edukacyjne atrakcje i zmiana metod pracy. Poświęćmy więcej czasu na budowanie pozytywnych relacji, zaciekawienia dzieci i zadowolenia z każdego momentu wzajemnego obcowania edukacyjno-wychowawczego.

W obecnej sytuacji to podstawowe zadania w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa dzieci, przeciwdziałania niepożądanym stanom emocjonalnym, eliminacji niepokojącego zachowania i przeprowadzenia odpowiednich działań psychologiczno-pedagogicznych.

Mając świadomość konsekwencji niezapewnienia dzieciom bezpieczeństwa i właściwego stanu psychofizycznego, społeczność rodziców i nauczycieli powinna ze sobą ściśle współpracować i wzajemnie się wspierać.

Mariola Piątek

Redaktor portalu edurada.pl