Anna Kozimor-Cyganik
Procedura Niebieskiej Karty to zbiór działań prawnych i interwencyjnych, mających na celu ochronę osób doświadczających przemocy domowej. Została wprowadzona w Polsce jako odpowiedź na rosnącą potrzebę skutecznego reagowania na przypadki przemocy w rodzinie. Procedura ta umożliwia szybką i zorganizowaną pomoc ofiarom, a także nakłada obowiązek współpracy między różnymi instytucjami, takimi jak policja, pomoc społeczna, oświata czy służba zdrowia. W ramach Niebieskiej Karty, osoby doświadczające przemocy mogą liczyć na wsparcie prawne, psychologiczne oraz socjalne. Procedura ta obejmuje również działania prewencyjne i edukacyjne, mające na celu podnoszenie świadomości społecznej na temat przemocy domowej i jej konsekwencji. Warto podkreślić, że procedura Niebieskiej Karty jest bezpłatna i dostępna dla każdego, kto jej potrzebuje.
Procedura NK to szczególny rodzaj interwencji wobec rodziny doświadczającej przemocy i wszczęcie czynności proceduralnych jest obligatoryjne dla szkół. przedszkoli i placówek oświatowych. Nie jest to postępowanie karne ani postępowanie cywilne, lecz jest to wspólna praca służb, instytucji i organizacji z konkretną rodziną doświadczającą przemocy. Powołany specjalnie do tego celu Zespół Interdyscyplinarny diagnozuje sytuację rodziny na podstawie informacji uzyskanych od służb zaangażowanych w dany przypadek, osób doświadczających przemocy, osób stosujących przemoc. Po dokonaniu oceny sporządza indywidualny plan pomocy i monitoruje jego realizację.
Celem procedury jest takie oddziaływanie na rodzinę, aby ustała w niej przemoc.
Czym jest przemoc w rodzinie?
To jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osób najbliższych, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym,
a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.
Przemoc ma 4 cechy, które pozwalają odróżnić ją od innych patologicznych zjawisk życia społecznego:
• jest intencjonalna;
• siły stron są nierównomierne;
• narusza prawa i dobra osobiste;
• powoduje cierpienie i ból.
