Wiele osób może sobie pomyśleć:” I po co mam się cieszyć, że dookoła jesień przyozdabia kolorami liście, skoro mam tyle zmartwień? Dopada mnie zmęczenie, rozdrażnienie, a stres dnia codziennego pierwszorzędnie panoszy się w moim życiu.”
Właśnie jest się czym cieszyć, zwłaszcza że kolorystyka jesiennych liści jest taka piękna. Zwraca na to uwagę Leo F. Buscaglia, dla którego różnobarwne liści są niezwykle ważne. Zbiera je od lat i jest niezmiernie wdzięczny tym wszystkim, którzy go nimi obdarowują. Powiedział kiedyś: „ Ci z was, którzy znają moje książki, wiedzą, że mam bzika na punkcie liści. Moją ulubioną porą roku jest jesień. To dla mnie czysta magia. Uwielbiam liście. Tak wiele potrafią powiedzieć .”
Kiedy czytałam książkę Leo F. Buscaglii pt.” Radość życia. O sztuce miłości i akceptacji.”, doświadczyłam czegoś niezwykłego. Będąc zwykłym czytelnikiem , poczułam się kimś wyjątkowym dla Buscaglii, bo on kocha wszystkich ludzi. Ofiarował mi piękną lekturę, która była ciepła, stworzona dla osób pragnących otworzyć się na świat, na innych ludzi. Dzięki jego przemyśleniom, wspomnieniom z dzieciństwa, prawdziwym historiom z jego życia, które są przesycone wiarą w dobro człowieka, uświadomiłam sobie, że niepotrzebnie tracimy czas na zamartwianie się , przejmowanie się drobiazgami. W życiu tak naprawdę najważniejsza jest… miłość. Potrzeba kochania jest tak silna w każdym człowieku, że jeżeli pozostanie niezaspokojona, jest nam naprawdę ciężko. To miłość potrafi nas pchać do działania, pozwala przenosić góry, ale też uczy nas, jak celebrować zwykłe chwile. Doktor Buscaglia podaje wskazówki, jaka powinna być osoba, która kocha.
1. ”Kochajacej osobie nie wystarcza, że jest niepowtarzalna, że troszczy się o rozwój i zachowanie tej niepowtarzalności. Kochający człowiek chce być najwspanialszy, ponieważ wie, że to jest cos, co może rozdawać innym.”
2. ”Drugą cechą kochającej osoby jest to, że nie stosuje etykietek.””
3. ”Kochająca osoba nie znosi marnowania potencjału i nie popiera hipokryzji.”
4. ”Kochająca osoba jest spontaniczna.”
5. ”Kochająca osoba nie zapomina o własnych potrzebach.”
Żyjemy dla innych, ale nigdy nie zapominajmy o sobie. Dawać miłość możemy wtedy, gdy sami jesteśmy jej pełni, gdy potrafimy mądrze kochać także siebie. Miłości trzeba i można się nauczyć. Zawsze uważałam, że najważniejsze jest okazywanie uczucia moim córkom. Mogłam być zmęczona, zapracowana, zaczytana , czy nawet mieć gorszy dzień, ale nigdy nie przestawałam je przytulać i powtarzać, że są dla najważniejsze na świecie. Wszystkie domowe zajęcia czy codzienne obowiązki mogą poczekać, dzielenie się miłością z ukochanymi osobami nie może nigdy zejść na drugi plan. Dotyk odgrywa ogromną rolę w codziennym życiu. Kochająca matka z czułością dotyka swoje ukochane dziecko, zakochani ludzie poszukują dotyku swoich dłoni. Uściskiem ręki witamy się i żegnamy , czyli otwieramy i zamykamy nasze relacje. Nie zapominajmy o tym, by dotyk był stałym elementem naszego życia, bo niewiarygodnie zbliża do siebie ludzi. Uczmy nasze dzieci, że potrzeba przytulenia ukochanej osoby jest czymś naturalnym.
W życiu naprawdę jest się czym cieszyć, zwłaszcza że teraz ciepłe kolory jesieni wciągają nas do swojego magicznego świata. Radość życia trzeba dzielić z innymi. Uczy nas tego Leo F. Buscaglia. Betty Lou Kratoville we wstępie do książki Buscaglii pt. Radość życia. O sztuce miłości i akceptacji „, która jest zbiorem pouczających i zabawnych wykładów na temat sensu życia i miłości , napisała, jak brzmiało jego życiowe przesłanie :”Jeżeli tylko zechcecie posłuchać, to pokażę wam, jak bogate i jak wiele warte może być życie ludzkie”
