Drogi Rodzicu! Jak często trafiasz na bariery w komunikacji ze swoim dzieckiem? Masz czasem wrażenie, że nadajecie na zupełnie innych falach? Jeśli tak, proponujemy 12 praktycznych rad, które na pewno pozytywnie wpłyną na jakość Waszych relacji.
- Słuchaj uważnie tego, co Twoje dziecko mówi, nie przerywaj mu.
- Gdy Twoje dziecko mówi, staraj się zrozumieć, co to dla niego znaczy, jakie emocje ujawnia, c w tej chwili przeżywa.
- Nie wykorzystuj czasu wypowiedz dziecka do przygotowania własnej riposty.
- Kiedy wyrażasz to, co myślisz, czujesz albo zrobiłeś, mów ja, zamiast używać słów: ty, oni, ludzie, się robi. Pokaż, co Ty czujesz w tym momencie, nie uogólniaj.
- Unikaj zadawania pytań do czasu, kiedy naprawdę potrzebujesz informacji albo chcesz coś wiedzieć. Często pytania są sposobem na stwierdzenie czegoś i przerzucanie na dziecko odpowiedzialności za to stwierdzenie: np. Czy nie czas zrobić przerwę? zamiast: Myślę, że czas zrobić przerwę albo Zmęczyłem się, potrzebuję odpoczynku.
- Unikaj niedocenienia (lekceważenia) dziecka lub siebie jako rodzica. Chodzi tu o takie zachowanie się w procesie porozumiewania się, jakby to, co myślisz lub czujesz, było ważniejsze niż to, co myśli i czuje Twoje dziecko albo odwrotnie: o obniżanie znaczenia samego siebie i takie zachowanie, jakby to dziecko było ważniejsze. Uczucia obu stron są bardzo istotne.
- Nie wyręczaj. Wyręczenie jest robieniem (np. mówieniem) za dziecko czegoś, co może wykonać samo, np. przypomnij sobie, jak cię irytowało, gdy twoja ciocia lub mama odpowiadały na pytania kierowane do ciebie.
- Unikaj interpretowania. Interpretowanie ma miejsce wtedy, gdy mówisz dziecku, dlaczego tak się zachowuje, co powoduje, że tak myśli, czuje. Np. Jesteś osobą nastawioną agresywnie zamiast: Zauważyłem, że kłócisz się i nie zgadzasz z większością tego, co mówię i trudno mi rozmawiać z tobą.
- Istnieje różnica między myślami i uczuciami. Np. Czuję, że się mylisz (ocena, że ktoś się myli, jest myślą, a nie uczuciem). Słowa „czuję” używaj tylko wówczas, gdy wyrażasz uczucie.
10. Unikaj przesadnych określeń, takich jak: zawsze, nigdy, niemożliwe, niewiarygodne. Używa się ich głównie dla uniknięcia problemu lub odpowiedzialności za swoje zachowanie.
11. Unikaj określeń obniżających pewność wypowiedzi, takich jak: może, można by sądzić, można by powiedzieć. Używaj ich tylko wtedy, kiedy naprawdę nie jesteś czegoś pewien. Takie słowa są również sposobem unikania odpowiedzialności za to, co się mówi. Inne słowo – spróbuję – jest często używane zamiast nie zrobię tego.
12. Weź odpowiedzialność za to, co czujesz, myślisz i za to, jak się zachowujesz. Nie mów: Sprawiasz, że jestem smutny, bo w ten sposób przerzucasz odpowiedzialność za swoje uczucia na dziecko. Mów: Jestem smutny, ponieważ….
Zapraszamy na naszą nową stronę z ofertami pracy dla nauczycieli:
