Jeśli chcemy, aby młodzi ludzie rozwijali się w skomplikowanym świecie, musimy nauczyć ich myśleć – mówi pedagog Brian Oshiro.
Możemy to zrobić za pomocą 4 prostych pytań.
- Wyjdź poza „co?” – i zapytaj „jak” i „dlaczego?”
Załóżmy, że młody człowiek uczy się o zmianach klimatu. Nauczyciel może zadać mu pytanie takie jak: „Jakie są główne przyczyny zmian klimatu?” Oshiro mówi, że są dwa problemy z tym pytaniem – można na nie odpowiedzieć za pomocą szybkiego wyszukiwania w Internecie, a możliwość odpowiedzi na nie daje ludziom fałszywe poczucie bezpieczeństwa; sprawia, że czują się tak, jakby znali temat, ale ich wiedza jest powierzchowna.
Poproś, aby student odpowiedział na pytania takie jak „Jak dokładnie X powoduje zmiany klimatu?” i „Dlaczego powinniśmy się tym martwić?” Aby odpowiedzieć, będzie musiał wyjść poza same fakty i naprawdę pomyśleć o temacie.
Inne ważne pytania: „Jak zmiany klimatu wpłyną na to, gdzie mieszkamy?” lub „Dlaczego nasze miasto powinno w szczególności martwić się zmianami klimatu?” Lokalizowanie pytań daje możliwość połączenia posiadanej wiedzy z czymś osobistym w ich życiu.
- Następnie „Skąd to wiesz?”
Oshiro mówi: „Muszą dostarczyć jakiegoś dowodu i być w stanie obronić swoją odpowiedź przed jakimś logicznym atakiem”. Odpowiedź na to pytanie wymaga zastanowienia się nad swoimi poprzednimi wypowiedziami i oceny, skąd czerpią informacje.
- Zachęć do zastanowienia się, w jaki sposób ich perspektywa może różnić się od perspektywy innych ludzi.
Zadaj pytanie takie jak „Jak zmiany klimatu wpłyną na ludzi mieszkających w X kraju lub X mieście?” lub „Dlaczego ludzie mieszkający w X kraju lub X mieście powinni się tym martwić?” Studenci będą zmuszeni do myślenia o priorytetach i obawach innych, mówi Oshiro, i do próby zrozumienia ich perspektyw – niezbędnych elementów kreatywnego rozwiązywania problemów.
- Na koniec zapytaj, jak rozwiązać ten problem.
Pamiętaj jednak, aby skupić się na pytaniu. Na przykład, zamiast pytać „Jak możemy rozwiązać problem zmian klimatu?” – co jest zbyt duże, aby ktokolwiek mógł się wokół nich skupić – zapytaj „Jak możemy zająć się i rozwiązać przyczynę X zmian klimatu?” Odpowiedź na to pytanie będzie wymagała od studentów syntezy ich wiedzy. Popchnij ich, aby wymyślili różne podejścia: Jakie naukowe rozwiązanie może rozwiązać przyczynę X? Jakie jest rozwiązanie finansowe? Rozwiązanie polityczne?
Możesz rozpocząć ten projekt w dowolnym momencie na dowolny temat; nie musisz być ekspertem od tego, czego uczą się studenci. Chodzi o nauczenie ich samodzielnego myślenia. Twoją rolą jest kierowanie ich pytaniami, słuchanie i odpowiadanie.
Krytyczne myślenie powinno nam towarzyszyć przez całe życie. Oshiro mówi: „Jeśli uczysz się przez całe życie, zadaj sobie tego typu pytania, aby przetestować swoje założenia dotyczące tego, co myślisz, że już wiesz”. Jak dodaje: „Wszyscy możemy poprawić i wspierać krytyczne myślenie, zadając kilka dodatkowych pytań każdego dnia”.
