Pracownikowi przysługuje w takiej sytuacji wynagrodzenie do czasu rozwiązania umowy. We wszystkich pozostałych przypadkach naruszenia przez pracodawcę przepisów o wypowiadaniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony (z wyjątkiem braku pouczenia o odwołaniu do sądu) przewidziane są sankcje z przepisu art. 45 kp. Pracownikowi przysługuje więc prawo wyboru, tj. między roszczeniem o orzeczeniu bezskuteczności wypowiedzenia – przechodzącym po ustaniu stosunku pracy w roszczenie o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy – a roszczeniem o odszkodowanie. Żadne z tych roszczeń nie przysługuje pracownikowi, jeżeli jedyną wadliwością wypowiedzenia jest zastosowanie przez pracodawcę zbyt krótkiego okresu wypowiedzenia (wyrok SN z dnia 2 lipca 2009 r., sygn. akt III PK 20/09)