Temat współpracy na linii dyrektor – rodzice interesuje mnie już od dłuższego czasu. Z pozoru bardzo łatwy, a tak naprawdę wciąż niewyczerpany. Uznałam, iż warto jest przyjrzeć się mu bliżej.
Posiadając kilkunastoletnie doświadczenie w zawodzie nauczyciela, w tym kilkuletniena stanowisku wicedyrektora jednego z warszawskich niepublicznych przedszkoli, niejednokrotnie miałam możliwość doświadczyć, jak bardzo istotnym elementem w prowadzeniu placówki oświatowej jest właściwie zorganizowana współpraca z rodzicami. Uważam, że to jedno z najważniejszych i często najtrudniejszych zadań, które stoją zarówno przed dyrektorem, jak i wszystkimi nauczycielami.
Pierwsze lata w życiu dziecka są bardzo ważne i rzutują często na to, kim stanie się ono, gdy dorośnie. Kształtują jego charakter, zachowania czy system wartości, którym będzie się kierowało.
Środowiskami, które w sposób najbardziej widoczny oddziałują na dziecko w wieku przedszkolnym są niewątpliwie rodzina oraz przedszkole. Skuteczność tego oddziaływania uwarunkowana jest ścisłą współpracą. Dlatego też niezwykle istotne jest, aby te dwa środowiska potrafiły ze sobą zgodnie współdziałać, a ich cele były ze sobą zbieżne.
„Współpraca” wg W. Okonia to: „współdziałanie ze sobą jednostek lub grup ludzi wykonujących swoje cząstkowe zadania, aby osiągnąć jakiś wspólny cel; opiera się na wzajemnym zaufaniu i lojalności oraz na podporządkowaniu się celowi, należycie uświadomionemu sobie przez wszystkie jednostki lub grupy”.
Rodzice powinni starać się jak najbardziej aktywnie współuczestniczyć w organizowaniu edukacji przedszkolnej, natomiast rolą przedszkola jest wspieranie ich w procesie wychowawczym i udzielanie fachowych porad.
Aby podnieść jakość pracy przedszkola oraz całego procesu dydaktyczno-wychowawczego, dobrze byłoby wypracować taki model komunikacji, w którym obydwie strony czułyby, że mają równie istotny wpływ na wychowanie dzieci oraz ich edukację.
Kluczową osobą w budowaniu klimatu współpracy pomiędzy rodzicami a przedszkolem jest dyrektor. To w dużej mierze od niego zależy, czy klimat ten będzie sprzyjający.
Rozpoczynając pracę na stanowisku dyrektora przedszkola warto pamiętać o tym, iż tworzenie dobrej komunikacji zaczyna się już od pierwszego spotkania. Może mieć ono istotny wpływ na jakość dalszej relacji. Jeśli od samego początku wzbudzi się w rodzicach zaufanie i wywrze na nich pozytywne wrażenie, później łatwiej jest się z nimi porozumieć.
Z uwagi na fakt, iż rodzice mogą prezentować różne postawy, dyrektor powinien być bardzo elastyczny i potrafić z nimi w odpowiedni sposób rozmawiać. Ważne jest, by widział w rodzicu partnera. Gdy jest otwarty na dialog, może przynieść to wymierne korzyści obydwu zainteresowanym stronom, a przede wszystkim dzieciom.
Proces budowania efektywnej współpracy z rodzicami jest procesem skomplikowanym i długofalowym. Należy więc na wstępie zbadać, z których obszarów współpracy rodzice są zadowoleni, a które należy jeszcze ulepszyć. Natomiast w dalszej kolejności nakreślić kierunek zmian.
Określenie zakresu współpracy przedszkola z rodzicami oraz koordynowanie wszystkimi działaniami z nią związanymi należy do zadań dyrektora. Niezwykle istotnym ogniwem są tutaj również nauczyciele. Dlatego konieczne jest, aby dyrektor jak najlepiej przygotował ich pod kątem współpracy z rodzicami.
Bardzo ważnym elementem jest także zachęcanie rodziców do aktywnego i systematycznego współdziałania z nauczycielami, włączanie ich do planowania pracy przedszkola, dostrzeganie ich wysiłków, badanie oczekiwań. Warto również tworzyć okazje do jak najczęstszego pojawiania się rodziców w przedszkolu, tworzyć w nim przyjazną dla nich przestrzeń oraz dbać o to, by czuli pozytywne nastawienie nie tylko ze strony nauczycieli, ale i personelu niepedagogicznego.
Uważam, że chcąc prowadzić prawidłowo funkcjonującą placówkę należy dołożyć wszelkich starań, aby współpraca ze środowiskiem rodzinnym dzieci była dobrze przemyślana i na bieżąco udoskonalana.
Justyna Dziekanowska
