Gdy podejmiemy już decyzję o utworzeniu grup zadaniowych w naszej placówce, staniemy przed bardzo ważnym wyborem, czyli doborem liderów do odpowiednich zadań oraz wspólnie wraz z liderem danej grupy, dobranie członków do danej grupy. Jest to moim zdaniem jedno z najważniejszych działań jakie musi wykonać dyrektor organizując grupy zadaniowe. Podstawowym błędem w pracy zespołowej są problemy związane z komunikowaniem się. Dlatego ustalając zasady współdziałania w grupie oraz podczas doboru pracowników dobrze jest znać pracowników danej placówki. Błędem byłoby mianowanie na lidera nowego pracownika, który nie zdążył nawet poznać imion kolegów, a co dopiero ich charakterów, specjalizacji i umiejętności komunikacyjnych. Zakładając, że wybraliśmy już lidera, który potrafi wytyczyć konkretne cele i zadania, ustalić w jaki sposób będzie przebiegała komunikacja w grupie oraz w jaki sposób grupa będzie rozwiązywać sytuacje konfliktowe a dodatkowo ustali w jaki sposób grupa będzie systematycznie dokonywać oceny swojej pracy, powinniśmy jako dyrektorzy pomóc takiemu liderowi wybrać odpowiednich pracowników. Przede wszystkim pracując już jakiś czas w danej placówce wiemy doskonale, który pracownik będzie chętnie współpracował w grupie, który pracownik ma skłonności do tworzenia konfliktów, który jest kreatywny a który opanowany w sytuacjach stresowych, który będzie chciał wykorzystywać innych aby wykonywali prace za niego, a który będzie wprowadzał ład i porządek podczas pracy grupy. Nie jest dobrym pomysłem tworzenie grup z losowych osób, bo w ten sposób nie dość, że znacznie wydłużymy pracę takiej grupy, to być może doprowadzimy do konfliktu pomiędzy pracownikami. Nauczyciele w szkołach grupują się ze względu na wiek, zainteresowania, podobną wizję nauczania, ze względu na specjalizacje itd. Najczęściej są to wieloletnie grupy przyjaciół. Uważam, że taką sytuację należy wykorzystać. Ludzie lubią pracować z ludźmi, których lubią. Nikt nie będzie chętnie współpracował z kimś, z kim miał jakiś czas temu konflikt i znalazł się z nim w tej samej grupie przez losowe decyzje dyrektora o doborze pracowników. Należy pamiętać, że jedną z ważniejszych cech, które powinien posiadać każdy członek jest odpowiedzialność, to ona jest kluczem do sukcesu. „Odpowiedzialność to bardzo istotna cecha w pracy zespołowej. Decyduje ona o tym, czy zadanie zostanie wykonane. Niekiedy postawa jednej osoby, która nie będzie poczuwać się do odpowiedzialności i nie wykona na czas swojej części zadania, może zaważyć na tym, że reszta osób w zespole nie będzie mogła zrobić tego, co do nich należy. Brak odpowiedzialności to również cecha charakterystyczna jednostek zwanych często „trutniami społecznymi”, czyli takich, które permanentnie usiłują wymigać się od obowiązków kosztem innych. Zachowują się tak, aby się „nie narobić”.” [4]
Praca w grupie to nie zawsze radość i sielanka. Dość częstym problemem jest fakt, że ktoś ma odmienny pomysł na wykonanie danego zadania. Inny członek uważa, że przydzielone mu zadanie nie jest dla niego odpowiednio dobrane, a jeszcze ktoś inny nie zgadza się z procedurą. W takich spornych sytuacjach bardzo ważna jest umiejętność pójścia na kompromis. Trzeba umieć dogadać się z pozostałymi członkami grupy i jej liderem tak, aby wykonanie zadania było możliwe w wyznaczonym czasie i jak najlepiej. Pamiętać jednak należy, że każdorazowe zgadzanie się na to, co proponują inni członkowie, nie jest pójściem na kompromis, lecz jest zwykłą uległością.
W pracy w grupie ważne jest współdziałanie. Oznacza to, że grupa osób musi zrozumieć i zgodzić się z faktem, że cel ich wspólnej pracy jest znacznie ważniejszy niż cele jednostkowe. Nie oznacza to jednak, że praca w grupie pozbawia indywidualności, wręcz przeciwnie – ona jej wymaga. Grupa zawsze funkcjonuje lepiej, jeżeli jego członkowie są różni.
Lider wraz z dyrektorem muszą jednak pamiętać, że wybór członków grupy nie tylko powinien opierać się na relacjach koleżeńskich ale również na specjalizacjach danych pracowników. Nie ma sensu włączać w szeregi grupy np. ds. sportu koleżanki nauczycielki od matematyki, która ze sportem nie ma nic wspólnego a dodatkowo denerwuje się, że jej uczniowie są zabierani na zawody sportowe z jej zajęć. Musimy pamiętać aby poważnie zastanowić się nad doborem liderów i członków poszczególnych grup zadaniowych. Nie działajmy emocjonalnie lecz skupmy się na umiejętnościach i specjalizacjach naszych pracowników.
Maciej Przetakiewicz – uczestnik Kursu Zarządzania Oświatą organizowanego przez Instytut Kształcenia EKO-TUR, Niepubliczną Placówkę Doskonalenia Nauczycieli
