Monika Zdrzyłowska
Wcześniejsze części artykułu znajdą Państwo tutaj i tutaj.
Dlatego warto przypomnieć podstawowe zasady:
- Bądź uważny, zwracaj uwagę na zmiany zachowania dziecka (zamykanie się w pokoju, niewyspanie – spora ilość dzieci przesiaduje nocami w Internecie, drażliwość, szybkie tracenie cierpliwości, obniżenie standardu języka, jakim dotychczas się posługiwało, włączanie grubych słów, czy wulgaryzmów itp.);
- Poświęcaj czas – tak, to bardzo trudne, kiedy wracamy zmęczeni do domu, a dziecko chce nam pokazać coś na swoim smartfonie, ale warto. Profilaktyka rodzinna ma tu szczególne znaczenie, a w tym czas, uwaga, uważność, to trzy podstawowe elementy oddziaływania;
- Nie krytykuj dziecka za to, co ogląda, krytykuj treść i zwróć uwagę na przyczynę sięgania do patotreści;
- Interesuj się, co dziecko ogląda i jakich treści słucha, kiedy siedzi na kanapie ze słuchawkami na uszach, komentarze niektórych gamerów bywają naprawdę mocne;
- Zwracaj uwagę na niewłaściwe reakcje dziecka, ucz i tłumacz, dlaczego są niewłaściwe i jakie konsekwencje pociągają, odwołuj się do emocji, nazywaj je, pogłębiaj empatię swojego dziecka;
- Dyskutuj i rozmawiaj o treściach w Internecie – ucz krytycznego myślenia, jako narzędzia pomagającego w przeciwstawianiu się narzucanym powszechnie standardom; ucz aktywnej interpretacji i kwestionowania przekazów internetowych (a nie ich biernego przyjmowania) poprzez dyskusje uświadamiające uczniom, kto tworzy patotreści, czy są wiarygodne, po co powstają, kto z nich i jak korzysta;
- Odciągaj od multimediów ucząc alternatywnie spędzać czas z rodziną, czy znajomymi;
- Edukuj poprzez programy profilaktyczne, dobrze i adekwatnie skonstruowane i realizowane na zajęciach mobilizujących uczniów do działania, wypowiadania się, wyciągania wniosków, podawania sposobów radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Wykorzystuj edukację formalną i pozaformalną;
- Stosuj zabezpieczenia rodzicielskie i filtry kontroli.
Często zwraca się uwagę, że patotreści odbierają dzieciom dzieciństwo, możliwość stopniowego i indywidualnego dorastania do różnych sytuacji. Faktem jest, że konsumencki styl życia wywiera ogromną presję na szybkie dorastanie, robiąc z dzieci poważną grupę odbiorców różnych dóbr i usług proponowanych przez rynek. Niemniej, warto pamiętać o odpowiedzialności za swoje dziecko również w związku z jego aktywnością w sieci i niepozostawianie go samemu sobie z Internetem, bo – powtarzając za Regiem Baileyem – „(…) Aby dzieci mogły być dziećmi, rodzice muszą być rodzicami”.
