Praca zawodowa jest jednym z ważniejszych elementów naszego życia, przeznaczamy na nią dużo czasu i energii. Poziom zaangażowania i wysiłek wkładany w powierzone zadania jest inny u różnych osób. To właśnie zaangażowanie, determinacja i wysiłek wkładany w pracę przekłada się na nasz sukces zawodowy. Sukces nie zależy tylko od posiadanych kompetencji pracownika, ale w dużym stopniu od poziomu motywacji.
Słowo motywacja wywodzi się od łacińskiego ‘motus’ i angielskiego ‘move’ co oznacza: ‘ruszać się z miejsca, zachęcać, wprawiać w ruch, wpływać na kogoś, pobudzać do działania’. Pracujemy dla wielu różnych powodów, ale co sprawia, że niektórzy są swojej pracy oddani na tyle, by wykonywać ją z pasją?
Zainteresował mnie temat motywacji, ponieważ patrzę na zespół, w którym pracuję i zastanawiam się, dlaczego jedni pracują więcej i angażują się w różne działania, a inni nie. Jedni mają nowe pomysły i chcą je realizować, a drudzy wszystko negują i narzekają. Jeszcze inna grupa ludzi, która ma pomysły, ale nie potrafi podjąć działania lub angażuje się w różne projekty, ale nie potrafi ich doprowadzić do końca. Zastanawiam się, co kieruje zachowaniem ludzi, dlaczego tak postępują, co należałoby zrobić, żeby większa grupa lub wszyscy byli chętni do działania?
Rozmawiając ze współpracownikami, dostrzegam odmienne motywy działania i potrzeby. Różne są sposoby rozwiązywania problemów i reagowania na daną sytuację. Intryguje mnie sposób, jak rozwiązać zadania i kłopoty pojawiające się w mojej pracy, jak zmotywować do działania tych niezmotywowanych, jak zachęcić do wspólnej pracy na rzecz naszej szkoły.
Obserwując inne firmy, widzę wachlarz systemów motywacyjnych, które głównie są powiązane z finansami np. premie, karty lojalnościowe czy benefity. To wszystko jest związane z dodatkowymi środkami finansowymi. Niestety w szkole nie mamy ani takich możliwości, ani środków finansowych, żeby wykorzystać je jako jeden ze sposobów motywacji. Z drugiej strony, znam osoby, które zarabiają bardzo dobrze, ale nie są zadowolone ze swojej pracy i nie czują się zmotywowane do dalszego działania.
Czynnik materialny jest ważnym czynnikiem motywacji, ale uważam, że równie ważne są także te niematerialne, czyli np. pewność, że pracownik czuje się potrzebny, doceniony, właściwe relacje interpersonalne i atmosfera w grupie, możliwość rozwoju i awansu zawodowego.
Dyrektor ma do czynienia z ludźmi, których różni styl pracy, osobowość, wiek, nastawienie i wiele innych cech. Jak rozpoznać te właściwości i odpowiednio podsycać w każdym pracowniku gotowość do wykorzystywania swojego potencjału?
Patrząc z perspektywy pracownika, również chciałabym być bardziej motywowana, wspierana i doceniana tak, by moja praca była bardziej produktywna. Dzięki temu czułabym się spełniona zawodowo i szczęśliwsza. Ostatnio jednak często spotykam się z problemem demotywacji. Nauczyciel jest obrażany, ośmieszany przez rodziców, znajomych czy media. Zawód nauczyciela mocno dewaluował, rodzic i dziecko mają ostatnie zdanie a wynagrodzenie często jest poniżej średniej krajowej.
Lubię wyzwania i sama chciałabym być dyrektorem-liderem, który potrafi obserwować i rozmawiać z ludźmi, którymi zarządza. Chciałabym być częścią zespołu, w którym każdy realizuje się w sposób dla siebie optymalny. Chcę być i mieć pracowników zmotywowanych, zadowolonych ze swojej pracy i życia codziennego.
Magdalena Kowalik – uczestniczka kursu kwalifikacyjnego
