Pierwszą część artykułu znajdą Państwo tutaj.
OK polega na sprawdzaniu efektów podejmowanych działań i przekazywaniu uczniom wskazówek do dalszej nauki: co uczeń robi dobrze, co powinien poprawić, jak ma pracować.
W ocenianiu kształtującym staramy się, aby uczniowie byli gotowi wziąć odpowiedzialność za swój proces uczenia się – aby bardziej zależało im na wiedzy niż na ocenach.
Zadaniem nauczyciela jest stwarzanie sytuacji, w których uczniowie efektywnie się uczą oraz kreowanie środowiska sprzyjającego uczeniu się.
Zmienia się charakter oceniania – aby się rozwijać, uczeń potrzebuje informacji zwrotnych dotyczących nie tylko wyniku, ale też procesu uczenia się.
Ocenianie nie jest celem samym w sobie, lecz powinno wspierać przyjęte cele kształcenia:
jest procesem gromadzenie informacji zwrotnej,
jest integralna częścią procesu uczenia się i nauczania,
powinno służyć wspieraniu szkolnej kariery uczniów i ich motywowaniu.
Systematyczne stosowanie oceniania kształtującego zmienia podejście uczniów do uczenia się. Odgrywa też wielką rolę w procesie wychowania – można wykorzystać jego strategie, by kształtować osobowość uczniów.
Wprowadzenie oceniania kształtującego nie jest łatwe, ale nieocenione. Nie polega na wprowadzaniu nowych technik nauczania do warsztatu nauczyciela, ale wymaga zmiany organizacji procesu nauczania.
Trudności, które towarzyszą wprowadzaniu i realizacji OK:
czasochłonność pisania komentarzy,
pracochłonność przygotowania lekcji,
formułowanie pytań kluczowych,
stosowanie technik zadawania pytań,
zmniejszona liczba ocen sumujących,
przekonanie rodziców i uczniów o korzyściach OK,
nauczenie uczniów wystawiania koleżeńskiej oceny i samooceny,
czas oczekiwania na efekty (co najmniej rok).
Największym wrogiem OK są jednak nauczycielskie przyzwyczajenia – do:
wyrażania oceny stopniem,
ścisłego realizowaniu programu nauczania,
wykorzystywania rywalizacji jako sposobu motywowania uczniów do pracy.
Korzyści wynikające z wdrożenia OK:
wzrasta zainteresowanie uczniów lekcją,
zwiększa się ich aktywność,
zmniejsza się stres przed sprawdzianem,
zwiększa się dyscyplina podczas lekcji,
zwiększa się jakość nauczania,
wzrasta zaufanie do nauczyciela,
poprawiają się relacje koleżeńskie,
wzrasta samodzielność uczniów podczas pracy na lekcji,
wzrasta wiara uczniów we własne możliwości.
Może więc warto zadać sobie trud, pójść drogą OK i czerpać satysfakcję z wykonywanej pracy?!
JEŚLI NIE CHWALISZ DUŻO I CZĘSTO, NIE SPODZIEWAJ SIĘ PRZYJĘCIA KRYTYKI i UWAG.
