Zdający będzie mógł przystąpić do egzaminu ustnego, którego poziom nie jest określany. Oznacza to, że istnieje tylko jeden rodzaj egzaminu ustnego z dowolnego języka obcego.
Egzamin ustny trwa 15 minut. Zaczyna się od rozmowy wstępnej, w czasie której egzaminator zadaje kilka nieskomplikowanych pytań na tematy niepowiązane z zagadnieniami podejmowanymi w zadaniach z wylosowanego przez abiturienta zestawu. Lista pytań zamieszczona jest wyłącznie w zestawie dla egzaminatora. Służy oswojeniu zdającego z sytuacją egzaminu, a egzaminatorom pozwala ogólnie zorientować się w jego sposobie mówienia. Ta część egzaminu nie jest punktowana.
Po upływie dwóch minut egzaminator podaje zdającemu wylosowany wcześniej zestaw zadań. Informuje go o przysługującym czasie 30 sekund na zapoznanie się z zadaniem pierwszym, a po upływie tego czasu prosi o przystąpienie do zadania. Od tej chwili zdający ma dwie i pół minuty na przeprowadzanie z egzaminatorem rozmowy z odgrywaniem ról. Należy zwrócić uwagę na wskazówkę zawartą w arkuszu zdającego określającą kto rozpoczyna rozmowę. Może to być zarówno zdający ja i egzaminator. Zdający musi odnieść się do czterech elementów wskazanych w poleceniu oraz rozwinąć swoją wypowiedź w zadowalającym stopniu. Istotne, żeby odpowiedni sposób reagować na odpowiedzi egzaminatora, który może prosić o dodatkowe wyjaśnienie jakiejś kwestii albo wyrażać sprzeciw wobec tego co mówi zdający. Uwaga! W przypadku, gdy egzaminator kwestionuje opinie zdającego nie ma potrzeby szukania kompromisu i dostosowywania się do jego zdania. Można bronić swojej opinii albo wyrazić obojętność wobec zastrzeżeń rozmówcy Chodzi tylko o prawidłowe zareagowanie, komunikatywne odniesienie się do jego słów.
Po upływie pięciu minut od rozpoczęcia egzaminu czyli dwóch i pół minuty rozmowy z odgrywaniem roli egzaminator daje sygnał do rozpoczęcia zadania drugiego. Zdający opisuje zdjęcie zamieszczone w wylosowanym zestawie egzaminacyjnym. W opisie obowiązkowo trzeba wspomnieć kto znajduje się na zdjęciu, gdzie rozgrywa się przedstawiona sytuacja oraz co robią sfotografowane osoby. Następnie egzaminator zadaje trzy pytania, których zdający nie może przeczytać w swojej wersji zestawu zadań. Pierwsze z pytań dotyczy bezpośrednio sytuacji na opisanym zdjęciu. Drugie odnosi się do opinii zdającego na tematy powiązane z tematyką zdjęcia. Trzecie pytanie stanowi zawsze prośbę o krótkie zrelacjonowanie jakiegoś wydarzenia, które miało miejsce w przeszłości. Na każde z pytań najlepiej odpowiadać przynajmniej dwoma pełnymi zdaniami przeznaczonymi na wyrażenie opinii i jej uzasadnienie.
Po upływie czterech minut od rozpoczęcia zadania i dziewięciu od rozpoczęcia egzaminu przychodzi czas na zadanie trzecie i ostatnie. Zdający ma całą minutę na dokładne zapoznanie się z treścią zadania. W oparciu o materiał stymulujący (dwa lub trzy zdjęcia) zdający tworzy wypowiedź, w której w powiązaniu z opisanym w zadaniu kontekstem sytuacyjnym dokonuje wyboru jednego z elementów (obrazków) i uzasadnia swój wybór trzema argumentami. Pozostałe elementy muszą zostać odrzucone, a przyczyny takiego negatywnego wyboru również należy uzasadnić przynajmniej trzema argumentami. Po dokonaniu wyboru zdający odpowiada na dwa pytania zawarte tylko w zestawie widocznym dla egzaminatora. Pytania te są ogólnie tematycznie powiązane z tematyką zadania. W tym zadaniu istotne jest, żeby każda z odpowiedzi była pełnym i wyczerpującym odniesieniem się do zadanego pytania. To zadanie ma dać okazję zaprezentowania swoich możliwości osobom nie majacym żadnych problemów z komunikacją w języku obcym. Na poparcie każdej opinii należy przedstawić dwa lub trzy argumenty. Najlepiej żeby każda wypowiedź zorganizowana była na zasadach znanych z prostej rozprawki szkolnej i miała wyraźnie zaznaczone: wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Za prawidłowe wykonanie każdego z zadań egzaminu ustnego można uzyskać po sześć punktów, oddzielnie oceniany jest poziom sprawności językowej zdającego. Za poprawność językową uzyskać można do czterech punktów. Tyle samo punktów przysługuje za bogate słownictwo. Za płynność i wymowę uzyskać można odpowiednio po dwa punkty. Wprawdzie istnieją także punkty ujemne przewidziane w sytuacji, kiedy zdający prosi egzaminatora o pomoc w zrozumieniu treści pytań, z praktyki wynika jednak, że nie należy obawiać się zadawania pytań, które mogą umożliwić udzielenie odpowiedzi i tym samym realizację zadania egzaminacyjnego. Jeśli nie rozumiemy kluczowego słowa w zadawanym nam pytaniu lepiej zaryzykować utratę punktu niż w ogóle nie odpowiedzieć na pytanie.
Sprawa podziału egzaminu na krótkie i starannie wyliczone odcinki czasu budzi obawy zdających choć w rzeczywistości dotrzymanie właściwego tempa egzaminu należy do egzaminatora. To on „pilnuje czasu”. Jedynym obowiązkiem zdającego w tym względzie jest możliwie sprawna realizacja stawianych mu zadań. Jeżeli uważnie zsumujemy ilość czasu przeznaczoną na kolejne zadania przekonamy się, że łączne realizacja wszystkich zadań zajmuje 14 minut. Czemu więc egzamin trwa aż 15 minut? Wszystko się zgadza. Pozostała minuta to zapas, ukłon wobec „czynnika ludzkiego” jakim są zarówno zdający jak i egzaminatorzy.
Z praktyki wynika, że w przypadku abiturientów niepewnych swoich możliwości językowych o sukcesie tj. wyniku pozytywnym, powyżej 9 punktów, decyduje świadomość co do sposobu realizacji zadań. Trzeba po prostu wiedzieć o czym, kiedy i jak długo mówić. Nawet zdający o zaledwie podstawowej znajomości języka poradzi sobie jeśli będzie przygotowany na czekające go zadania. Podobnie osoby mówiące w języku obcym biegle i z dużą swobodą nie ryzykują niepotrzebnej utraty punktów, jeżeli będą odpowiadać ze świadomością przedstawionych powyżej wymagań egzaminacyjnych.
