Książka ta ma przybliżyć nauczycielom, rodzicom i wychowawcom kliniczny obraz choroby. Jak można pomóc dziecku autystycznemu? – oto podstawowe pytanie, na które autorki starają się odpowiedzieć. Poznajemy listę cech charakterystycznych dziecka z tym zaburzeniem w zestawieniu z komentarzem matki chłopca z zespołem Aspergera. To sprawia, że nie czytamy tylko o zaburzeniu opisanym w języku klinicznej diagnozy. Czytamy o kimś prawdziwym, o chłopcu, który zbiera ślimacze skorupy, interesuje się motoryzacją i lubi kanapki z tuńczykiem. W sposób przystępny poznajemy listę syndromów i odkrywamy, jak przekładają się one na rzeczywistość chłopca i jego rodziny, jakie niosą ze sobą trudności i problemy. To, co dla każdego z nas wydaje się być proste, jak np. zakupy czy odwiedziny nowej osoby, dla osób z zespołem Aspergera jest wyzwaniem i przełamywaniem barier codzienności, w której trudno im się odnaleźć. Tę pozycje powinien przeczytać każdy, kto miał dotąd niewielką wiedzę na temat zespołu Aspergera. W książce możemy znaleźć rozdział o tym, jak społeczeństwo widzi osoby z tym zaburzeniem. Obraz ten jest często niepełny i bardzo krzywdzący. Tym bardziej wartościowa jest pozycja, która wielu osobom pomoże poszerzyć swoją wiedzę i zmienić nastawienie.
Recenzja książki: Dziecko autystyczne z zespołem Aspergera Studium przypadku, Kraków2010, Aleksandra Macierz, Dorota Drała
