Budowanie pozycji dyrektora i szkoły – część 2

Budowanie pozycji dyrektora szkoły jest prawdziwym wyzwaniem; procesem, który ze względu na swą złożoność ma często bardziej intuicyjny charakter.

Pierwszą część artykułu znajdą Państwo tutaj.

Pozycję dyrektora buduje przede wszystkim przestrzeganie przez niego praw człowieka. Powinien on w każdej sytuacji odwoływać się do takich wartości  jak godność pracownika, dobro wspólne i to powinno stanowić podstawę do proponowania relacji miedzy dyrektorem a pracownikiem. Społecznie odpowiedzialny dyrektor interesuje się również potrzebami społeczności lokalnych i społeczeństwa jako całości.

Budowanie pozycji dyrektora szkoły jest prawdziwym wyzwaniem; procesem, który ze względu na swą złożoność ma często bardziej intuicyjny charakter. Pozycja owa posiada swoja siłę, czyli określoną moc wpływania na pracowników i uczniów, co konkretnie wpływa na wartość szkoły. 

W dobrej szkole utrzymuje się wysoki poziom kreatywności i innowacyjności, panuje atmosfera, którą lubią pracownicy i uczniowie, co przekłada się na lepsze z nimi relacje.

Ważne są również konkretne postawy pracowników i dyrektora, takie jak uprzejmość, odpowiedzialność, bycie pomocnym czy empatia.

Na pozycje dyrektora składają się: umiejętności strategiczne, umiejętności realizacyjne, umiejętności zarządzania talentami i rozwoju kapitału ludzkiego oraz indywidualna efektywność.

Budowanie pozycji dyrektora od wnętrza jest zadaniem niezmiernie trudnym. Do najważniejszych z nich zaliczają: rozmawianie z pracownikami, a przede wszystkim- uważne słuchanie ich; doskonalenie umiejętności przekazywania informacji zwrotnych; organizowanie różnego rodzaju imprez dla pracowników.

Jedną z podstawowych funkcji dyrektora jest planowanie, organizowanie, kontrolowanie oraz motywowanie. Dla pobudzania motywacji stosuje się wiele różnorodnych narzędzi. Ich szeroki wachlarz jest odzwierciedleniem poglądów na motywowanie, które zmieniały się wraz z rozwojem nauki o organizacji i zarządzaniu. Można mówić o modelu tradycyjnym opartym na zachętach płacowych, modelu stosunków międzyludzkich – zaspokajanie potrzeb społecznych; zasobów ludzkich- samokierowanie, samokontrola; aż do modelu zarządzania potencjałem społecznym, w którym zasadnicze znaczenie przypisuje się dynamicznemu zaangażowaniu, osiąganemu przez wspólne cele, współdziałanie i współodpowiedzialność.

Znajomość sposobów oddziaływania motywacyjnego jest koniecznością w przypadku dyrektora, który pracuje z ludźmi.

Dobry dyrektor potrafi poznać konkretne motywy skłaniające pracowników do działania. Diagnozowanie potrzeb pracowniczych może mieć także charakter  mniej sformalizowany i odbywać się przy pomocy obserwacji lub wywiadu. Bada on opinie, oczekiwania, postawy poziom satysfakcji swoich pracowników. Już sam fakt rozpoznawania opinii pracowników, wpływa na pozytywne postrzeganie dyrektora przez nauczycieli.

Niezmiernie istotne jest wychwytywanie wczesnych symptomów planowanego odejścia oraz poznanie prawdziwych przyczyn skłaniających do zmiany miejsca pracy. Spóźnianie się, wcześniejsze wychodzenie z pracy, spadek efektywności, uskarżanie się, wspominanie o innych pracodawcach, bycie na uboczu oraz coraz częstsze mówienie na temat wypalania się w zawodzie, są to narzędzia służące wczesnemu ostrzeganiu przed odejściem. Duże znaczenie ma tu wywiad z pracownikiem, a jeżeli pracownik jest zdecydowany opuścić placówkę, przeprowadzenie rozmowy końcowej. Taka rozmowa pozwala poznać motywy odejścia, jest szansą na poznanie, które obszary zarządzania oceniane są słabo i wymagają poprawy. Ważne jest również utrzymywanie kontaktu z pracownikami  po ich odejściu z placówki.

Dyrektor szkoły powinien tak kształtować warunki pracy swoich pracowników, by w pełni odpowiadały oczekiwaniom kadry.

 Uważam, że dyrektor powinien posiadać istotne umiejętności społeczne, takie jak organizowanie współpracy w zespole pracowniczym, rozwiązywanie konfliktów wewnątrz grona nauczycielskiego oraz pomiędzy nauczycielami i uczniami i rodzicami. Te różnorodne umiejętności tworzą przywódcę edukacyjnego, czyli osobę, dzięki której dana szkoła staje się odrębną, wyjątkową instytucją o wyrazistym obliczu i o silnej pozycji w środowisku społecznym.

LITERATURA:

Wojtaszczyk Katarzyna, Employer branding czyli zarządzanie marką pracodawcy uwarunkowania, procesy, pomiar; Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2012 

Ewa Słomkowska – uczestniczka Kursu Zarządzania Oświatą organizowanego przez Niepubliczną Placówkę Doskonalenia Nauczycieli Eko-Tur

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *