Co z tą etyką? O etyce zawodu nauczyciela

Tak wiele mówi się o etyce zawodu nauczyciela, ale czy jesteśmy świadomi, czego tak naprawdę to zagadnienie dotyczy? Czy istnieją jakieś ogólne kanony, których pedagodzy winni przestrzegać? O tym dzisiaj pisze Anna Kozimor-Cyganik

PRZECIĘTNY NAUCZYCIEL MÓWI.

DOBRY NAUCZYCIEL WYJAŚNIA.

ZNAKOMITY NAUCZYCIEL DAJE PRZYKŁAD.

WSPANIAŁY NAUCZYCIEL INSPIRUJE.

 

Nauczycielem jest ten, kto potrafi z trudnych rzeczy uczynić łatwe.

Etyka (z grec. ethos – „zwyczaj”) – dział filozofii, zajmujący się badaniem moralności i tworzeniem systemów myślowych, z których można wyprowadzać zasady moralne. Etyka bywa też nazywana filozofią moralną.

ETYKA – to system wartości i norm postępowania, obowiązujący w danej zbiorowości. Standardy etyczne decydują o ludzkich zachowaniach, wyznaczają kryteria, określające, co robić i jak postępować w stosunkach międzyludzkich, gdy podejmowane decyzje mają wpływ na dużą grupę ludzi. Stosunek do ucznia jest kamieniem węgielnym etyki zawodowej nauczyciela, głównym kryterium jego pedagogicznej wartości. Odpowiedzialność za dziecko – jego dobro, wychowanie i rozwój to norma stanowiąca rdzeń etyki zawodowej nauczyciela.

Etyka zawodowa przybiera często formę kodeksu etycznego danego zawodu, opisującego akceptowany społecznie ideał. Problematyka moralna nabiera szczególnego znaczenia w zawodach, które wywierają wpływ na losy poszczególnych ludzi.

Kodeks etyki nauczycielskiej

W 1995 roku Polskie Towarzystwo Nauczycieli opracowało Kodeks etyki nauczycielskiej, który nie został upowszechniony w szkołach. Nie został on zaakceptowany, bo oparty jest na światopoglądzie katolickim, a kodeks etyczny nie powinien być odzwierciedleniem polityki czy wiary; powinna go cechować ponadczasowość i uniwersalność.

„Kanony” etyki 

  • Zasada prawdy – zakłada, że prawda wyraża się we wszystkim, co nauczyciel mówi i czyni, a także w jego własnej postawie życiowej,
  • Zasada dobra dziecka – podstawą działania nauczyciela jest bezpieczeństwo, interes, korzyści i wszechstronny rozwój dziecka.
  • Zasada przykładu – wartości i umiejętności trzeba samemu posiadać, by móc je przekazać.
  • Zasada projekcji pedagogicznej – polegająca na rozumieniu jak się zachować i jak mówić do dziecka ‘zniżyć się do jego poziomu’,
  • Zasada więzi emocjonalnej – utrzymanie bezpośredniego, serdecznego kontaktu,
  • Zasada poszanowania osobowości dziecka – oparta na szacunku dostrzegania jego odrębności i niepowtarzalności – każdy jest inny, każdy wyjątkowy,
  • Zasada profesjonalizmu – w wychowaniu, nauczaniu i opiece; wymaga kompetencji, dojrzałości i fachowości.

Etyczny nauczyciel dobrze komunikuje się z uczniami, a do najbardziej pożądanych form zachowań nauczycielskich należą: pochwały wyrażane w różny sposóbwerbalne i niewerbalne reagowanie na wypowiedzi ucznia wyznaczanie jasnych reguł postępowania i ich przestrzeganie bycie sprawiedliwym w stosunku do wszystkich uczniów Cechy pozytywne nauczyciela wyłonione w ogólnopolskiej ankiecie otwartość, umiejętność kontaktu z młodzieżą poszanowanie godności życzliwość tolerancja poczucie humoru wiedza i umiejętność jej przekazywania konsekwencja w postępowaniu.

Cechy negatywne nauczyciela wyłonione w ogólnopolskiej ankiecie:

brak wiedzy, niekompetencja niesprawiedliwość i brak obiektywizmu brak zrozumienia i czasu dla uczniów konfliktowość i złośliwość brak konsekwencji w postępowaniu nietolerancja brak kultury osobistej.

10 mądrości nauczycielskich wg J. Pielachowskiego /Nauczyciel i jego warsztat pracy, Poznań 1996/

  1. Wiem, że przyszłość moich wychowanków w dużym stopniu zależy ode mnie.
  2. Nigdy nie poniżam godności ucznia. Poniżony zawsze odpłaca złem.
  3. W konflikcie z uczniami nie gorączkuję się; jestem sędzią, a nie stroną.
  4. Nie lekceważę własnych poleceń, zawsze kontroluję ich wykonanie.
  5. Jestem cierpliwy, uczniowie mają prawo myśleć i działać wolniej ode mnie.
  6.  Lekcja jest dla uczniów – nie dla mnie. Mój sukces powstaje tylko z sukcesów moich uczniów.
  7. Nie jestem nieomylny. Mądrość polega na przyznaniu się do błędu i naprawieniu go.
  8. Autorytet nie polega na wzbudzaniu strachu, lecz na kompetencji, sprawiedliwości, konsekwencji wymagań
  9. Wymagania nie wykluczają życzliwości; nie zrzędzę, nie pouczam, czyn jest lepszy od mówienia, przykład lepszy od instrukcji
  10. Nie spodziewam się powierzchownej wdzięczności wychowanków. Jeśli zaszczepię im lepsza stronę mojej osobowości – będą mi wdzięczni przez całe życie

 

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *