We współczesnej edukacji zachodzą zmiany, które sprawiają, że szkoła przestaje być tylko miejscem, gdzie dzieci pobierają naukę. Nowoczesna szkoła to placówka świadcząca szeroki zakres usług edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych. Placówka, która kształtuje cechy, postawy, umiejętności, których opanowanie pozwoli młodemu człowiekowi na znalezienie swojego miejsca w coraz szybciej zmieniającym się świecie. Wraz ze zmianą charakteru szkoły zmianie musiała ulec również rola osoby nią kierującą, czyli dyrektora. Obecnie nie jest on już tylko administratorem, przełożonym wszystkich nauczycieli i pracowników danej placówki, dbającym o właściwą realizację procesów dydaktyczno-wychowawczych. Coraz częściej staje przed wyzwaniem, aby być nie tylko dobrym menedżerem, ale również, aby wykazać się cechami przywódcy, które zagwarantują niezbędną podstawę i inspirację do działań praktycznych na każdym szczeblu edukacyjnym szkoły. Osoba z takimi predyspozycjami na stanowisku kierowniczym może mieć wpływ na to, jak szkoła będzie postrzegana przez uczniów, nauczycieli, rodziców, instytucje ją wspierające. Jaką reputacją będzie się cieszyć w środowisku lokalnym. Rzec by można: jaki dyrektor, taka szkoła. Wielokrotnie na naszą opinię o danej szkole wpływa osoba jej dyrektora. Jest on tu postrzegany jako swoisty znak firmowy szkoły. Reprezentuje szkołę na zewnątrz, więc jeśli jest odbierany jako kompetentny, przyjazny i otwarty, to i szkoła, którą kieruje, jest postrzegana jako atrakcyjna. Stąd też, przed każdym, kto chce zbudować swoją niepodważalną pozycję dyrektora szkoły jako dobrego menedżera i zarazem lidera, stoi ogromne wyzwanie.
Budowanie wizerunku będzie się odbywać na płaszczyźnie wewnętrznej i zewnętrznej. Płaszczyzna wewnętrzna będzie obejmować całe grono pedagogiczne, pracowników niepedagogicznych, uczniów oraz rodziców. Swoją pozycję na zewnątrz dyrektor będzie budował w oparciu o relacje z organem prowadzącym szkołę, środowiskiem lokalnym oraz instytucjami zaangażowanymi we wspieranie i rozwój placówki.
Niezwykle ważne jest, aby dyrektor szkoły nawiązał dobrą, opartą na wzajemnym dialogu, zrozumieniu i poszanowaniu współpracę ze swoim gronem pedagogicznym. To w porozumieniu z tą grupą będzie współdziałał nad budowaniem wartości szkoły, podnoszeniem jakości i efektów jej pracy. Powinien być on ogniwem, które zintegruje cały zespół w dążeniu do osiągnięcia wspólnego celu. Na podobnych zasadach powinny być budowane relacje z uczniami. Dyrektor powinien poznać swoich uczniów, ich potrzeby i zainteresowania tak aby optymalnie sprostać ich oczekiwaniom edukacyjnym.
Na płaszczyźnie zewnętrznej dyrektor będzie musiał wykazać się szerokimi kompetencjami w nawiązaniu i podtrzymywaniu współpracy z rodzicami i innymi podmiotami mającymi wpływ na funkcjonowanie szkoły.
Dyrektor-lider, który chce mieć ugruntowaną pozycję powinien umieć wyznaczać wartości i cele szkoły w oparciu o dialog, porozumienie i współpracę ze środowiskiem wewnętrznym i zewnętrznym. Wymaga to od niego świadomości istnienia różnych grup społecznych w obrębie szkoły oraz umiejętności nawiązania i podtrzymania współpracy na rzecz wspólnego dobra, jakim jest edukacja. Na środowisko wewnętrzne składać się będą podmioty bezpośrednio związane ze szkołą: nauczyciele, personel niepedagogiczny, uczniowie, rodzice.
W środowisku tym dyrektor powinien mieć na uwadze kilka aspektów. W relacjach z podwładnymi nadrzędną zasadą, jaką powinien się kierować przy zlecaniu i wykonywaniu zadań, powinna być zasada współpracy. Współpraca ta powinna się opierać na partycypacji wszystkich pracowników w procesie decyzyjnym i dialogu. Tworząc nowe zasady musi on pamiętać o tym, żeby miały one wartości wspierające rozwój zawodowy kadry. Motywowanie współpracowników powinno się odbywać poprzez ukazanie im własnego zaangażowania i gotowości przyjęcia odpowiedzialności za prowadzone zadania. Niezwykle istotny w relacjach między współpracownikami jest bezpośredni kontakt. Nie można delegować zadań jedynie zza biurka.
