Z punktu widzenia organizacji pracy szkoły opinia rodziców i wnioski rodziców są niezwykle istotne w codziennej pracy. Wpływ rodziny na jednostkę jest kluczowy, ale proces właściwego wychowania dziecka jest możliwy tylko wtedy, gdy obie strony, rodzice i nauczyciele, znajdą płaszczyznę porozumienia, która umożliwi wzajemne uzupełnianie się w działaniu. Obustronny dialog i partnerstwo są w dobie przemian jednym z głównych zadań szkolnego programu wychowawczego. Kierunek wychowania prezentowany przez nauczyciela powinien harmonijnie współgrać z tym, jaki wybrali rodzice. Inicjatywa z reguły wypływa po stronie szkoły, ale obowiązkiem rodziców jest dopomóc nauczycielom w należytym wywiązywaniu się z zadań wychowawczych. Cindy J. Christopher (2004, s.98) w swojej książce podaje dobre rady dla nauczyciela na lepszą współpracę z rodzicami uczniów:
- Proponuj rodzicom różne formy pomocy. Nawet ci, którzy dużo pracują, będą chcieli coś zrobić.
- Zachęcaj rodziców i okazuj im cierpliwość. Za każdą pomoc dziękuj na piśmie.
- Traktuj rodziców jak równych sobie. Oni wiedzą o swoim dziecku bardzo dużo i znają je dłużej niż ty.
- Pytaj rodziców o to, w czym chcieliby pomagać.
- Nie ograniczaj się do rodziców. Możesz prosić o pomoc także dziadków, którzy mają więcej czasu niż rodzice i bardzo kochają swoje wnuki
Szkoła, jak i rodzice idą w dobrym kierunku, ku temu, by ich kontakty stały się najlepsze i nie zakłócały prawidłowego rozwoju dziecka. Formy współpracy cały czas ewoluują, dzięki czemu powstają coraz to nowe pomysły na ożywienie wspólnych stosunków. Czas pokaże, czy wspólne działanie rodziców i nauczycieli będzie z biegiem lat nadal ulegało zmianom
i prowadziło do sytuacji, w której znajdzie się miejsce na satysfakcję rodziców i szkoły, ale przede wszystkim na rozwój i szczęście dziecka. Trudno jednoznacznie wytłumaczyć, co jest przyczyną wzajemnej ostrożności i nieufności w relacjach pomiędzy rodzicami
i nauczycielami. Być może jedną z nich jest obustronna obawa przed krytyczną oceną działań wychowawczych, nauczyciele nie chcą usłyszeć, że ich działania są niekompetentne,
a rodzice woleliby uniknąć uwag o błędach wychowawczych. Zbudowanie atmosfery wzajemnego zaufania i wyzbycie się mechanizmów obronnych przed życzliwym kontaktem powinno być podstawą współpracy na linii szkoła – rodzice.
Kluczowe wydaje się stwierdzenie B. Murawskiej (2014, s.48), która wskazuje na istotę i cel współpracy rodziców i szkoły – dobro dziecka: Rodzice jako partnerzy szkoły
i nauczyciela mogą być rzeczywistym wsparciem edukacji dziecka, rodzice nieobecni lub manifestujący brak akceptacji dla działań szkoły hamują i niszczą potencjał dziecka. Dlatego warto zastosować różne techniki współdziałania, które będą pozytywnie oddziaływać na rodziców, alby byli bardziej zmotywowani do współpracy ze szkołą i nauczycielami. Poniżej przedstawię pomysły, które mogą wpłynąć pozytywnie na relacje z rodzicami.
- Włączanie rodziców do procesu decyzyjnego – warto zadbać o to, by rodzice mogli np. współdecydować o tematyce zajęć pozalekcyjnych, przedstawiciele rodziców mogą brać udział w tworzeniu planu profilaktyczno-wychowawczego.
- List podsumowujący pracę szkoły w danym roku do rodziców – powinny się tu pojawić informacje takie jak: podziękowanie za współpracę i pomoc rodziców, liczba uczniów, nauczycieli, oddziałów, co się działo w szkole w minionym roku (w skrócie) – sukcesy uczniów, nauczycieli (awanse, nagrody), plany na kolejny rok szkolny.
- Oferta szkoleń dla rodziców – ustalony dzień, godzina i miejsca a także tematyka. Informacja ta powinna pojawić się na cały rok szkolny – cykl spotkań raz miesiącu.
- Podziękowania, listy gratulacyjne dla rodziców, którzy działają na rzecz szkoły.
- Integracja zespołu klasowego z nauczycielem, rodzicami i uczniami – koniec sierpnia/1 września.
- Ankiety dla rodziców o dzieciach, tak, by nauczyciel dowiedział się o uczniu jak najwięcej.
- Dodatkowe materiały dla klas powieszone w sali z poszczególnych edukacji przedmiotów, uczniowie sami wybierają co robią (materiały przygotowane poziomem łatwy, średni, trudny) dla uczniów, którzy oddają ocena za zaangażowanie w pracę.
- Pierwszy tydzień zajęć to tydzień integracji, poznania zespołu klasowego (dzieci
i rodziców). - Zmiana aranżacji sal – tak jak w Skandynawii – mało dekoracji, w klasie miejsce na wyciszenie.
10. Przerwy na dworze – boisku – uczniowie mają wybór, gdzie spędzają przerwy (2-3 długie przerwy)
11. Karty z propozycjami zabaw na korytarzach, tak by uczniowie nie biegali, tylko bawili się razem.
12. Animatorzy wśród starszych klas, którzy bawią się z młodszymi.
13. Dzień Innowacji – polega na tym, że przez cały dzień uczniowie mogą badać, dociekać, zgłębiać cokolwiek zechcą, następnie muszą coś stworzyć
i zaprezentować (można go robić pod koniec roku, ale 2 razy do roku pod koniec semestrów.
14. Godzina Geniusza – uczniowie prezentują to czego się nauczyli i co ich zainteresowało.
15. W klasach 0 wykorzystanie rodziców – raz w miesiącu jeden rodzic przychodzi do grupy i opowiada o swojej pracy.
16. Spójny system wychowawczy w każdej klasie – ustalamy odgórnie (wychowawca, rodzice) nad czym w danym roku pracujemy.
17. Zasady zachowania ustalone razem z klasą (uczniami i rodzicami) – nie wiszą na ścianie, każdemu są przypominane, kiedy potrzeba.
Ewelina Famuła – uczestniczka kursu kwalifikacyjnego
