Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku (Dz. U. z 2006 r., Nr 97, poz. 674 ze zm.) „nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania może być przeniesiony na własną prośbę lub z urzędu za jego zgodą na inne stanowisko w tej samej lub w innej szkole, w tej samej lub w innej miejscowości, na takie samo lub inne stanowisko”.
Należy podkreślić, iż przeniesienie nauczyciela zatrudnionego na podstawie mianowania nie powoduje ani rozwiązania, ani wygaśnięcia stosunku pracy. W przypadku przeniesienia nauczyciela mianowanego zmiana polega wyłącznie na zmianie pracodawcy z dotychczasowego na nowego. Zmiana miejsca pracy nie realizuje się poprzez zawarcie umowy o pracę, lecz w drodze przeniesienia na własną prośbę (lub za zgodą urzędu) na inne stanowisko w tej samej lub innej szkole, w tej samej lub innej miejscowości, na takie samo lub inne stanowisko. Po przeniesieniu nauczyciela mianowanego jego stosunek pracy na nowym stanowisku stanowi kontynuację poprzedniego, a tym samym jest stosunkiem pracy z mianowania. Nauczyciel, który uzyskał mianowanie, podlega takim samym przepisom w kolejnych stosunkach pracy ze szkołami innymi niż ta, w której uzyskał mianowanie. Nauczyciel po podjęciu pracy, do której został przeniesiony, nie może być traktowany w inny sposób aniżeli przysługujący nauczycielowi mianowanemu. Podobnie stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 stycznia 2007 roku sygnatura: I PK 195/2006.
Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej argumenty należy stwierdzić, iż nauczyciel w wyniku podjęcia pracy na podstawie przeniesienia zachowuje dotychczasowe przywileje i co do zasady posiada kwalifikacje do pracy na nowym stanowisku.
Podstawa prawna:
1. ustawa z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r., Nr 97, poz. 674 ze zm.)
