Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (SPE) oraz posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego powinni zostać w sposób szczególny objęci opieką w trakcie realizacji nauczania na odległość. Jak taką pracę zorganizować?
Po pierwsze, dyrektor może powołać zespół nauczycieli odpowiedzialnych za organizację zajęć dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz posiadającymi orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego w systemie e-learningu. Zespoły ds. pomocy psychologiczno-pedagogicznej funkcjonowały dotychczas w placówkach oświatowych, gdy nauka odbywała się w układzie klasowo-lekcyjnym, więc tym bardziej wydaje się uzasadnione stworzenie takiego zespołu na gruncie edukacji wirtualnej.
Do zespołu powinni należeć nauczyciele uczący, specjaliści, logopedzi, pedagodzy, psycholodzy, doradcy zawodowi. Warto też powołać przewodniczącego, który będzie odpowiedzialny za zdalny kontakt z dyrektorem szkoły.
Do najważniejszych zadań zespołu należy analiza dotychczasowych programów nauczania dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego i dostosowanie ich w taki sposób, aby móc je zrealizować w sposób zdalny. Podstawą modyfikacji programów powinny stać się możliwości psychofizyczne uczniów do podjęcia nauki zdalnej. Szczególną uwagę należy zwrócić na zalecenia i dostosowania wynikające z dokumentacji stworzonej w ramach udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom (WOPFU oraz IPET).
Jeśli uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi lub uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego nie jest w stanie zrealizować programu w sposób zdalny, należy wskazać alternatywną formę realizacji zajęć.
Należy pamiętać, że dla uczniów ze SPE oraz orzeczeniami kwestiami kluczowymi są:
- Oswojenie się z zupełnie nową rzeczywistością.
- Strach przed nieznaną formą pracy.
- Strach przed nieznanymi narzędziami informatycznymi.
- Izolacja od grupy rówieśniczej.
- Brak możliwości odczytywania uczuć w zdalnym nauczaniu (Asperger, autyzm).
- Czas, w którym uczeń ma wykonać polecenie, zadanie.
- Równomierne obciążenie obowiązkami.
- Ograniczenie czasu spędzanego przed ekranem komputera (częste korzystanie z komputerów może powodować np. częstsze napady padaczkowe).
- Dobór narzędzi informatycznych do możliwości psychofizycznych uczniów.
Podczas pracy zdalnej z takim uczniem zaczynamy od podstawowego poziomu trudności, a więc łatwych zadań, z wykorzystaniem prostej grafiki. Niezwykle istotnym elementem jest też ciągłe udzielanie i odbieranie informacji zwrotnej od ucznia i rodziców na temat jakości naszej współpracy.
