To hasło odzwierciedla sens Programu ograniczania przestępczości i aspołecznych zachowań „Razem bezpieczniej” im. Władysława Stasiaka, który zakłada zwrócenie uwagi na zagrożenia, z jakimi dana społeczność lokalna ma do czynienia na swoim terenie. Wiemy doskonale, jakie żniwo wśród młodych ludzi zbierają dopalacze oraz inne środki psychoaktywne. Przeprowadzane każdego roku badania ankietowe m.in. wśród uczniów klas pierwszych szkół ponadpodstawowych dowodzą, iż problem z narkotykami istnieje, a wraz
z wiekiem ankietowanych te dane rosną. Problem oczywiście jest diagnozowany na różne sposoby, nie tylko poprzez ankietowanie, ale również na podstawie obserwacji i wywiadów przeprowadzonych wśród uczniów, nauczycieli i rodziców.
Wynika z nich m.in., że uczniowie bezkrytycznie wypowiadają się na temat niewielkiej szkodliwości zażywania narkotyków, bezgranicznie wierząc wyczytanym, bądź zasłyszanym mitom. Są przekonani, że niewielkie dawki substancji lub odpowiednie ich zestawienie nie jest szkodliwe dla organizmu, a jedynie pozwalają im się „wyluzować”. Dodatkowo presja grupy i nowe środowisko sprawia, że uczniowie są bardziej podatni na propozycję „spróbowania”.
Dodatkowo, zajęcia prowadzone przez nauczycieli w ramach godzin wychowawczych czy wychowania do życia w rodzinie nie wyczerpują w pełni zagadnień związanych
z narkotykami, zwłaszcza, że są one trudne, a ich realizacja wymaga odpowiedniego merytorycznego przygotowania.
Ponadto, po prowadzonych w szkołach licznych działaniach profilaktycznych należy wywnioskować, iż również rodzicom potrzeba wsparcia w kwestii rozpoznawania objawów zażywania narkotyków, rozróżniania tych środków i przyrządów do ich stosowania. Często nie są świadomi tego, że ich dziecko sięga po narkotyki.
Z pomocą może przyjść program Razem bezpieczniej, którego realizacja przyczyni się do ograniczenia zjawiska narkomanii m.in. dzięki nawiązaniu i utrzymaniu efektywnej współpracy z instytucjami, wspierającymi szkołę w zaplanowanych przez nią działaniach.
Dzięki Żywej bibliotece – spotkaniem z osobą uzależnioną uczniowie na konkretnym przykładzie poznają skutki zażywania narkotyków.
Organizacja zajęć warsztatowych dostarczy wiedzę z zakresu profilaktyki narkomanii. Uczniom zostaną unaocznione przyczyny sięgania po narkotyki i dopalacze oraz poznają skutki oddziaływania tych środków na organizm człowieka. Ważnym aspektem jest dostarczanie młodym ludziom informacji o pozytywnych wymiarach zdrowego stylu życia, wolnego od środków odurzających. Ponadto kluczowa jest w tym projekcie realizacja warsztatów, poświęconych wyrabianiu wśród uczniów postaw asertywnych, ponieważ często sięgają oni po narkotyki „dla towarzystwa”.
Rokowa profilaktyka, czyli koncerty dla społeczności szkolnej w wykonaniu np. zespołu RYMcerze i spektakle teatralne o tematyce antynarkotykowej mają na celu wzmocnienie działań w kształtowaniu właściwych postaw wśród uczniów.
Warsztaty dla rodziców i innych chętnych, okażą się równie potrzebne. Dorosłym (rodzicom, opiekunom) często dziś brak rzetelnej wiedzy na temat objawów zażywania narkotyków, umiejętności rozpoznawania ich i co ważniejsze pomocy swoim dzieciom, zmagającym się
z problemem uzależnienia od substancji psychoaktywnych. Ponadto rodzice mogą zostać wyposażeni w praktyczną pomoc – narkotesty.
Rzetelna wiedza, pozyskana podczas warsztatów pozwoli wszystkim nauczycielom właściwie diagnozować klasowe problemy, wzrośnie też umiejętność ich ograniczania, efektywność przeciwdziałania ich powstawaniu, zaś w sytuacjach ich wystąpienia – należytego wyprowadzenia (przy wsparciu odpowiednich instytucji) wychowanka z nałogu. Dodatkowe konsultacje dadzą możliwość dostosowania działań wychowawczych do zaistniałego już problemu przy pomocy specjalisty, zindywidualizowania i wzmocnienia działań wychowawcy klasy.
Dzięki projektowi szkoła może zostać wyposażona w liczne pakiety edukacyjne, broszury, poradniki, które posłużą niejednemu wychowawcy czy nauczycielowi w zmaganiu się
z trudnym, ale niestety coraz częstszym zjawiskiem narkomanii, występującym wśród młodego pokolenia.
Oczywiście, że przekorną zdaje się być natura młodego człowieka, że nie zawsze posłucha, nie zawsze też postąpi tak, jakbyśmy my, dorośli tego chcieli i od niego oczekiwali, dlatego
w zamyśle realizacji tego projektu warto postawić na różnorodność oddziaływań i wsparcie różnych instytucji, tak, jak miało to miejsce w Zespole Szkół Technicznych
i Ogólnokształcących im. Stefana Banacha w Jarosławiu.
Agata Bojarska
