Ustawa z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 870 ze zm.) reguluje sprawy związane z naliczaniem i wypłacaniem świadczeń pracowniczych z tytułu choroby i macierzyństwa. W dobie panującej nadal pandemii często zastanawiamy się, w jakiej wysokości przysługuje świadczenie pracownicy przebywającej na kwarantannie, która jednocześnie jest w ciąży?
W czasie kwarantanny lub izolacji pracownikowi należy się zasiłek chorobowy w wysokości 80% podstawy wymiaru, pod warunkiem, że nie pracuje zdalnie.
W przypadku pracownicy będącej w ciąży, zgodnie z art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, w razie choroby i macierzyństwa miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli niezdolność do pracy lub niemożność wykonywania pracy, o której mowa w art. 6 ust. 2 przypada w okresie ciąży.
W związku z powyższym należy jednoznacznie stwierdzić, że pracownica będąca w ciąży i przebywająca na kwarantannie, o ile nie świadczy pracy w sposób zdalny, uprawniona jest do zasiłku z tytułu niemożności wykonywania pracy w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku.
Pamiętajmy, że w art. 6 ust 2 ustawodawca zrównuje sytuację niezdolności do pracy z tytułu choroby z niemożnością wykonywania pracy:
1) w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
1a) wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny, izolacji w warunkach domowych albo izolacji, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;.
Reasumując, niezależnie czy w okresie ciąży przypada niezdolność do pracy, czy też niemożność wykonywania pracy np. wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny, izolacji w warunkach domowych, to miesięczny zasiłek będzie wynosił 100% podstawy wymiaru zasiłku.
