Pierwszą część artykułu znajdą Państwo tutaj.
W komunikacji pozawerbalnej ogromne znaczenie mają:
- mimika twarzy – stanowi źródło informacji na temat stanów emocjonalnych i postaw, takich jak sympatia czy wrogość. Naukowcy stwierdzili, że istnieje sześć głównych rodzajów mimiki odpowiadających następującym emocjom: szczęście, zdziwienie, strach, smutek, gniew, pogarda;
- kinezjetyka – intencjonalnie lub nieintencjonalnie ciało stale wysyła sygnały poprzez postawę, pochylenie, rozluźnienie, napięcie, gesty;
- prajęzyk – źródłem informacji są cechy głosu: wysokość, natężenie, tempo mówienia, wahania i inne zakłócenia płynności mowy;
- kontakt wzrokowy – oczy stanowią najważniejszy obszar wizualnej uwagi – w czasie rozmowy uwaga koncentruje się na oczach przez ok. 43% czasu.
Praca w szkolnictwie wymaga umiejętnego komunikowania się zarówno z uczniami, rodzicami, jak i z koleżankami i kolegami z pracy. Nie wszyscy mają łatwość nawiązywania kontaktów interpersonalnych. Można jednak zadbać o zwiększenie swojej „atrakcyjności komunikacyjnej” pamiętając o kilku zasadach:
- Utrzymuj kontakt wzrokowy.
- Bądź ożywiony, dużo się uśmiechaj, wyglądaj na zainteresowanego.
- Potakuj dla okazania zainteresowania.
- Bądź ekspresywny i otwarty.
- Stój wyprostowany, pochylaj się do przodu dla okazania zainteresowania.
- Podchodź do ludzi blisko, lecz nie za blisko.
- Starannie dobierz kolorystykę swego stroju.
- Staraj się zrównać potrzebę mówienia z potrzebą słuchania.
Będąc dzieckiem odczuwałam lęk przed komunikacją z innymi. Z czasem, sytuowana w różnych społecznych rolach, zaczęłam się zmieniać. Konieczność kontaktów z innymi
w dorosłym życiu, zaowocowała dużą łatwością i swobodą komunikacji. Dziś lubię mówić
i słuchać, tylko nie zawsze i nie z każdym mam ochotę porozmawiać, ale to już reakcje mojego umysłu, z którymi nie potrafię i nie chcę dyskutować.
