Pierwszą część artykułu znajdą Państwo tutaj, zaś drugą tutaj.
Nie należy również zapominać, że współpracując z rodzicami naszych uczniów mamy do czynienia z różnego rodzaju postawami i z każdą z nich powinniśmy się liczyć. Do takich postaw rodziców wobec szkoły zaliczamy:
• Rodzice obserwatorzy – to jedna z najbardziej popularnych postaw rodzica w szkole. Rodzic przyprowadzając dziecko do szkoły gotowy jest zrobić w szkole bardzo wiele, aby jego dziecko czuło się bezpieczne i prawidłowo się rozwijało. Niestety, taka 0postawa rodzica w małym stopniu jest od razu wykorzystywana przez nauczyciela, a w niektórych przypadkach nawet przez niego tłumiona, do czego nie należy dopuszczać.
• Rodzice walczący – to tacy rodzice, którzy są bardzo uciążliwi dla wszystkich pracowników szkoły i postrzegani przez nich jako rodzice agresywni i roszczeniowi. Ich postawa wynika z tego, że nie chcą być bierni, lecz nie umożliwia się im aktywnego udziału w życiu szkoły.
• Rodzice zasoby – ten typ rodzica jest najbardziej pożądany i mile widziany w szkole. Najczęściej w nic nie ingeruje, ale jest pomocny w każdej sytuacji: finansuje szkołę, wykonuje różne prace i zadania na jej rzecz. Dla takiego rodzica postaw ta jest najbardziej wygodna, ponieważ nie bierze on odpowiedzialności za szkołę i edukację swojego dziecka.
• Rodzice jako uczniowie – to rodzice, którzy na pierwszy rzut oka są w szkole, ale ich postaw jest bierna. Ogranicza się jedynie do uczestnictwa w zebraniach, szkoleniach i kursach organizowanych dla rodziców w szkole w ramach np. tzw. „Akademii dla rodziców”, kontaktują się z nauczycielami i specjalistami pracującymi w szkole zasięgając ich rady, oczekując jednocześnie wskazówek.
• Rodzice reprezentanci rodziców – to Ci, którzy działają w Radzie Rodziców, a tym samym są „łącznikami” między dyrektorem, a wszystkimi rodzicami, wyrażając ich zdanie i opinie na określone tematy. Jest to jeden z lepszych sposobów na komunikowanie się z rodzicami i kierowanie ich aktywnością. W takim przypadku mamy możliwość zachowania w szkole pozorów demokracji.
• Rodzice jako model komunikacji – to najbardziej pożądana forma relacji w szkole. Jej założeniem jest komunikacja każdego z każdym celem formułowania, uzgadniania, osiągania wyznaczonych celów oraz rozwiązywania problemów. Oznacza to gotowość ze strony wszystkich do wzajemnego wspierania się, wymieniania myśli i doświadczeń przez co szkoła staje się miejscem spotkań oraz miłej i przyjaznej wszystkim atmosfery w czasie której uczymy się słuchać nawzajem i tworzymy wspólnotę, której istotne są zarówno cele indywidualne, jak i wspólne.
Z przykrością jednak należy zauważyć, że w chwili obecnej udział rodziców w pracach na rzecz szkoły jest w wielu przypadkach niewystarczający. Rodzice taki stan rzeczy bardzo często tłumaczą tym, że jest to związane z brakiem czasu z ich strony wynikającym z ich obowiązków zawodowych.
Dlatego też, pozyskiwanie przez dyrektora rodziców do współpracy powinno być celem nadrzędnym i powinno odnosić pozytywne skutki. Rodzicom należy wskazywać kierunki działania, zachęcać, pokazywać korzyści płynące ze współpracy, a przede wszystkim w każdy możliwy sposób włączać ich aktywnie w proces życia szkoły. Można to uczynić licząc się ze zdaniem i opinią rodziców, wyciągać wnioski z ankiet za pośrednictwem których rodzice mają anonimową możliwość wyrażenia swojej opinii na temat funkcjonowania szkoły i strać się wprowadzać je w życie, aby podnieść standardy funkcjonowania szkoły, a tym samym pokazać rodzicom, że ich opinie są dla dyrektora i nauczycieli bardzo cenne i znajdują zastosowanie w życiu codziennym.
Za wykładnię należy przyjąć, że czas poświęcony szkole przez rodziców i ich praca na rzecz szkoły jest cenna i zauważalna. Każda praca szczególnie społeczna jest doceniania przez wszystkich pracowników szkoły zaczynając od dyrektora, poprzez nauczycieli, aż do personelu administracyjnego i pomocniczego.
W dobrym tonie przyjęte jest przekazywanie rodzicom podziękowań za ich trud i wkład pracy przy okazji różnego rodzaju uroczystości szkolnych, a przede wszystkim w czasie uroczystości zakończenia roku szkolnego. Wtedy to dyrektor ma możliwość podziękowania wszystkim zaangażowanym w prace na rzecz szkoły, co w przyszłości może skutkować jeszcze lepszymi efektami współpracy i zaangażowaniem ze strony innych rodziców. Każdy z nas powiem lubi czuć się potrzebnym i docenianym przez innych.
Agnieszka Patłaszyńska – uczestniczka Kursu Zarządzania Oświatą organizowanego przez Niepubliczną Placówkę Doskonalenia Nauczycieli Eko-Tur
