Poczucie humoru jest dziedziczne czy nabyte?
Dziedziczymy zdolności poznawcze, pogodny nastrój, poziom ekstrawersji, otwartość, czyli cechy, które mogą mniej lub bardziej wpływać na rozwój poczucia humoru. Są one budulcem, warunkiem koniecznym, ale niewystarczającym, ponieważ nawet jeśli ktoś ma aparat poznawczy umożliwiający rozumienie żartów i okazje, by je opowiadać – nie oznacza, że będzie to robił.
Badacze zaobserwowali, że osoby o barwnym poczuciu humoru równie często pochodzą z domów, gdzie doceniano komizm i dzieci miały okazję uczyć się go przez obserwację zachowania rodziców, jak i z tych, gdzie stosunkowo rzadko używano humoru w komunikacji. W szerokim znaczeniu humor jest więc nie tylko cechą lub dyspozycją, którą można odziedziczyć, lecz także wybranym stylem bycia, komunikacji, mechanizmem radzenia sobie z trudnościami, a nawet swoistą cnotą, która pozwala akceptować i pogodnie patrzeć na świat, mimo jego niedoskonałości i braku pewności, co przyniesie przyszłość.
Czytaj dalej: https://zwierciadlo.pl/psychologia/540856,1,poczucie-humoru-u-dzieci–czy-mozna-tego-nauczyc.read
