Obszar współpracy z rodzicami zawsze znajdował się w najbliższym kręgu moich zainteresowań zawodowych. Już jako nauczyciel z kilkuletnim stażem zdałam sobie sprawę, jak wiele zależy od poprawnych relacji z rodzicami moich uczniów. Uważam, że jest to absolutna podstawa wszelkich działań dydaktyczno- wychowawczych, która kształtuje atmosferę w szkole, dając wszystkim poczucie bezpieczeństwa oraz zadowolenia w środowisku szkolnym, a tym samym wpływa na czynione przez ucznia postępy.
Jako matka wiem, że konstruktywna współpraca z nauczycielami mojej córki przyniosła wymierne efekty w postaci rozwiązanych problemów, zaufania do szkoły, przekonania, że w szkole moje dziecko jest bezpieczne, a szkoła dokłada wszelkich starań, by w ciekawy i atrakcyjny sposób kształtować kompetencje mojej córki, uwzględniając jej mocne i słabe strony oraz dostosowując metody i formy pracy do jej potrzeb, możliwości, a także zainteresowań.
Szkoła jest szczególnym miejscem w życiu każdego człowieka. Każdy z nas na pewnym etapie swojego życia stanowił bądź stanowi integralną część społeczności szkolnej, początkowo jako uczeń,
w późniejszym czasie jako rodzic bądź nauczyciel lub tak jak ja jako nauczyciel, dyrektor i rodzic. Każdy zdobył określony zasób doświadczeń, czasami pozytywnych, czasami trudnych, każdy posiada indywidualne potrzeby oraz oczekiwania. Nawiązanie partnerskich relacji w społeczności szkolnej to często długotrwały i złożony proces, wymagający od wszystkich zrozumienia, ale warto w niego inwestować dla osiągnięcia wytyczonych wspólnych celów, zaspokojenia w miarę możliwości indywidualnych potrzeb i oczekiwań. Osiąganie wspólnych celów wiąże się z potrzebą współpracy, a współpraca to jeden
z najtrudniejszych obszarów relacji międzyludzkich, polegająca przede wszystkim na umiejętności rezygnacji z własnych celów na rzecz celu nadrzędnego. Rezygnacja z indywidualnych celów przysparza nierzadko wielu problemów, uaktywnia negatywne emocje, generuje zbędne konflikty, które nie służą ani uczniom, ani ich rodzicom, ani pozytywnemu wizerunkowi szkoły.
Dlatego tak istotne jest, aby nie pomijać obszaru współpracy z rodzicami, a wręcz potraktować go jako zadanie priorytetowe. Rolą dyrektora szkoły jest pokierowanie procesem budowania partnerskich relacji społeczności szkolnej poprzez doprowadzenie do wypracowania i jasnego określenia wspólnych celów oraz strategii współpracy, bliższych i dalszych kierunków działania a także zmotywowania zarówno nauczycieli jak i rodziców do pełnego i świadomego zaangażowania w ich realizację. Tak, by osiągnąć taki poziom współpracy, który posłuży całej społeczności szkolnej.
Jako wicedyrektor szkoły często prowadzę rozmowy zarówno z rodzicami uczniów jak i z nauczycielami. Od obydwu stron odbieram sygnały o pozytywnych efektach współpracy, jak i zgłoszenia
o niedociągnięciach lub wręcz brakach w tym zakresie. I chociaż w obiegowej opinii nauczyciele i rodzice bardzo często przedstawiani są jako dwa przeciwstawne obozy, ja mam to szczęście, że pracuję w placówce, w której partnerskie relacje nauczycieli i rodziców oraz ich konstruktywna współpraca należą do mocnych stron szkoły. Jest to szkoła współpracująca i poszukująca nowych, skutecznych metod rozwiązywania problemów. Sądzę, że warto podzielić się doświadczeniami zespołu, któremu mam zaszczyt i ogromną przyjemność przewodniczyć.
Marta Dzieciuch- Ciołek– matka 12 letniej gimnazjalistki , oligofrenopedagog, od września 2015r. wicedyrektor Zespołu Szkół Specjalnych nr 63 w Warszawie
