Etyka zawodowa nauczycieli – część II

W tamtym tygodniu rozpoczęliśmy dyskusję nad tym, czym w swej istocie jest etyka zawodowa nauczycieli. Dziś kontynuujemy te rozważania.

Dalej Kodeks Etyki Nauczycielskiej precyzuje kwestie związane z postawą nauczyciela wobec pracowników oświaty. Tu, za najważniejsze uznane zostały treści, zgodnie z którymi nauczyciel wraz z nadzorem pedagogicznym i innymi pracownikami oświaty powinien tworzyć zespół ludzi wspomagających się w realizacji wspólnego celu, jakim jest nauczanie i wychowanie. Tworzenie grup nacisku dla obrony własnych korzyści jest niemoralne. Nauczycieli powinny łączyć więzy koleżeństwa, współpracy, pedagogicznej solidarności
i szlachetnego współzawodnictwa. Nauczyciel doświadczony winien otoczyć opieką nauczycieli rozpoczynających pracę, służąc im radą i pomocą, młodszy zaś winien okazywać szacunek i uznanie kolegom z dłuższym stażem pracy. Nie powinno się podważać autorytetu innych nauczycieli i pracowników oświaty, a wszelkie uwagi o dostrzeżonych błędach w ich postępowaniu powinno się najpierw przekazać bezpośrednio zainteresowanym.

Dalsze fragmenty Kodeksu odnoszą się  do stosunku nauczyciela wobec swoich praw i obowiązków. Moralnym obowiązkiem nauczyciela jest sumienne i rzetelne wykonywanie swych zadań dydaktycznych i wychowawczych. Uznaje się, że nauczyciel, mając prawo do godziwego wynagrodzenia, nie uzależnia od niego jakości swej pracy. Nauczyciel kieruje się takimi samymi zasadami etycznymi zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym, nieustannie pracuje nad swym wszechstronnym rozwojem. Nauczyciela powinna cechować wysoka kultura osobista, a zwłaszcza kultura języka ojczystego. Ma on prawo do rzetelnej, zgodnej z prawdą, obiektywnej, uzasadnionej merytorycznie oceny swojej pracy. Ujemna opinia o pracy nauczyciela nie może mieć cech zniesławienia. Nauczyciel ma prawo do obrony swoich praw, zadań i obowiązków oraz do sprostowania niesłusznej lub krzywdzącej go opinii.

Istotne informacje zawarte są też we fragmentach dotyczących zobowiązań nauczyciela wobec nauki, wśród których podkreśla się, że nauczyciel, bez względu na okoliczności, ma obowiązek głoszenia i bronienia prawdy w nauce, przekazywania uczniom i studentom swojej wiedzy zgodnie z prawdą naukową, ujawniać i prostować wszelkie błędne informacje naukowe podawane do publicznej wiadomości. Nauczyciel, korzystając z cudzych dzieł, opracowań i badań powinien być w zgodzie z prawem autorskim i dobrymi obyczajami obowiązującymi w pracy naukowej. Winien przestrzegać zasady wolności w prowadzonych badaniach naukowych oraz w głoszeniu własnych poglądów. Podkreśla się też, że nauczyciel powinien dzielić się zdobytym doświadczeniem i wiedzą z innymi nauczycielami.

Kodeks Etyki Nauczycielskiej zawiera doprecyzowanie kwestii społecznych zawodu. Czytamy tam, że nauczyciel powinien uczyć poszanowania norm współżycia społecznego i wychowywać zgodnie z nimi. Jest zobowiązany przestrzegać i uczyć przestrzegania norm prawnych, stojących na straży dobra wspólnego. Powinnością nauczyciela jest troska o dobre imię szkoły i stanu nauczycielskiego. Nauczyciel powinien wspierać młodzież w podejmowaniu pozytywnych inicjatyw na rzecz społeczeństwa oraz pomagać w tworzeniu organizacji i stowarzyszeń młodzieżowych o zdrowym profilu moralnym. Nauczyciel powinien brać czynny udział w życiu społecznym, samorządowym oraz upowszechniać właściwe wzorce zachowania i wychowania, w szczególności kształtować patriotyzm, wrażliwość społeczną oraz odpowiedzialność obywatelską i polityczną. Obowiązkiem nauczyciela jest umacnianie poczucia odpowiedzialności i dumy z przynależności do polskiego narodu oraz wychowywanie w duchu patriotyzmu i solidarności międzyludzkiej. Nauczyciel powinien wprowadzić uczniów we właściwie pojęty etos pracy – kształtować zrozumienie jej wartości i zamiłowania do niej. Nie może być podporządkowany obowiązującej w państwie ideologii.

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *