Komunikacja tworzy podwaliny pod dobre relacje – to, jak rozmawiamy ze sobą na co dzień, może budować silniejsze więzi i kształtować współodpowiedzialność za przestrzeń szkoły, ale może też oddalać ludzi od siebie, sprawiając, że rozwój uczniów i uczennic staje się utrudniony, a klimat w szkołach niesprzyjający. To, jak się ze sobą porozumiewamy ma istotny wpływa na to, czy przebywanie w szkole jest przyjemne zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych.
Kompetencje komunikacyjne obejmują zarówno umiejętność porozumiewania się na co dzień pomiędzy różnymi grupami tworzącymi społeczność szkolną, ale także radzenie sobie z trudnymi sytuacjami: prowadzenie rozmów w sytuacjach konfliktowych, umiejętność reagowania w momentach, kiedy pojawiają się intensywne emocje i dbałość o wypracowywanie rozwiązań, które odpowiadają wszystkim zaangażowanym osobom.
Biorąc pod uwagę powyższe uwagi, należy stwierdzić, że kształtowanie umiejętności komunikacyjnych to jedno z najważniejszych zadań współczesnej szkoły.
Kompetencje należy kształtować nie tylko u uczniów, ale może przede wszystkich na początku należałoby się skupić nad diagnozą kompetencji komunikacyjnych nauczycieli.
Często nam nauczycielom wydaje się, że nasze kompetencje komunikacyjne są na bardzo wysokim poziomie. Niestety zdarza się, że są one niewystarczające, aby zaspokoić potrzeby zmieniającego się środowiska szkolnego.
Warto odpowiedzieć sobie na pytanie, czy znamy i stosujemy podstawowe narzędzia skutecznej komunikacji?
Jednym z pierwszych takich narzędzi jest informacja zwrotna.
Informacja zwrotna służy ludziom do rozwoju. W polskich szkołach nie jest ona normą. Zazwyczaj przekazywana jest od osób zarządzających placówką w kierunku nauczycieli i nauczycielek w formie wskazówek lub nakazów. Rzadko kiedy nauczyciele spotykają się z doceniającą informacją zwrotną.
Odpowiedzią na tę potrzebę skutecznej komunikacji może być kształtowanie nawyków związanych z udzielaniem i odbieraniem konstruktywnej informacji zwrotnej – nie tylko od dyrekcji w kierunku nauczycieli, ale też w drugą stronę. Czy grono pedagogiczne ma rzeczywistą możliwość stwierdzenia, jak mu się pracuje z kadrą zarządzającą?
Z badań prowadzonych w tym zakresie wynika, że po pierwsze, jest to zazwyczaj proces jednokierunkowy. Po drugie, nauczyciele i nauczycielki otrzymują komunikaty na temat swojej pracy głównie wtedy, gdy dotyczą trudności lub niepowodzeń. Tymczasem niezwykle wzmacniającą praktyką komunikacyjną jest docenianie. Polega ono na przekazywaniu informacji zwrotnej w sytuacji, kiedy widzimy, że czyjeś działania w pozytywny sposób wpływają na rzeczywistość. Docenianie można praktykować na co dzień i wyrażać je w każdej chwili, kiedy widzimy, że czyjaś praca przynosi wymierne efekty
Zapraszamy na naszą nową stronę z ofertami pracy dla nauczycieli:
