„Kto zdaje sobie trud bycia starannym nawet
w drobnych sprawach, będzie tak samo postępował
w wielkich. Błędne bowiem jest mniemanie, że chociaż
ktoś zaniedbuje drobne sprawy, to jednak może
dopilnować wielkich.”
Mahatma Gandhi
Będą studentką pedagogiki zapytana o obawy związane z przyszłą pracą zawodową w przedszkolu opowiadałam o trudnościach związanych z metodyką pracy wychowawczo-dydaktycznej, obejmującą tak zróżnicowaną problematykę, zaczerpniętą z różnych dziedzin wiedzy. Na kolejnym miejscu wskazywałam umiejętność dobrego zrozumienia dziecka, poznania jego potrzeb psychicznych i fizycznych oraz dobór najlepszych metod, by wyzwolić zainteresowania małego człowieka i stworzyć mu warunki do rozwoju. Wtedy, rodzic dziecka był dla mnie niezauważoną „drobną sprawą”, nieistotnym dodatkiem do dziecka. Jednak już po kilku miesiącach pracy zrozumiałam, iż praca nauczyciela nie sprowadza się jedynie do nauczania, wychowania i opieki nad dziećmi. Nierozłącznym elementem tego zawodu, zawodu nauczyciela, a także dyrektora, jest konieczność stałego kontaktu z rodzicami.
„Przyczyna większości niepowodzeń między ludźmi
tkwi w podejrzliwości, a jej powodem jest z reguły lęk”.
Mahatma Gandhi
Rozmowy z rodzicami są dla mnie czasami powodem do zadowolenia, innym razem przykrym doświadczeniem, a niekiedy niestety przerażającą koniecznością, dlatego postanowiłam zgłębić ten temat.
Istotną, choć trudną sprawą w zakresie współpracy z rodzicami jest nawiązanie kontaktu i zbudowanie z nimi dobrych relacji. Pierwsze wrażenie można przecież zrobić tylko raz. Musimy tak pokierować naszymi relacjami, aby rodzic stał się naszym sprzymierzeńcem, a nie wrogiem.
Osoby pracujące w przedszkolach, szkołach lub innych placówkach oświatowych powinny zaakceptować rolę wspierającą rodziców i opiekunów, rolę wspomagającą ich działania. Trzeba pamiętać, że to właśnie rodzina jest bazową grupą społeczną dziecka. W domu rodzinnym uczeń rozpoczął przecież swoją drogę w kierunku rozwoju psychicznego, fizycznego i społecznego.
Najczęściej życie małego dziecka związane jest z dwoma środowiskami: rodziną i przedszkolem lub szkołą do której uczęszcza, w związku z tym bardzo ważną sprawą są relacje pomiędzy nimi. Myślę, iż oba te podmioty wiedzą o konieczności i korzyściach nawiązania współpracy, lecz bardzo często nawiązują ją niechętnie. Zaangażowanie rodziców i ich aktywny udział w życie placówki powinny stanowić podstawę jej funkcjonowania, ponieważ to na wpływ na jakość jej pracy.
Dobrze zorganizowana współpraca z rodzicami przynosi korzyści każdej placówce oświatowej. Dyrektor powinien dostrzegać potrzebę starania się o zaangażowanie i pomoc rodziców w procesie wychowawczym i traktować rodziców jak cennych klientów lub partnerów, a nie jako niechcianych petentów. Musi także wypracować taki model współdziałania, aby przyniósł on jak najszersze i najlepsze efekty.
Agnieszka Ciostek – uczestniczka Kursu Zarządzania Oświatą organizowanego przez Niepubliczną Placówkę Doskonalenia Nauczycieli Eko-Tur