Najlepszym sposobem radzenia sobie ze stresem jest zapobieganie mu lub osłabianie jego wpływu na nasz organizm. Całkowite pozbycie się odczuwania stresu jest niemożliwe i z tym trzeba się pogodzić – tym bardziej, że wbrew pozorom, stres jest nam do życia potrzebny.
Jednym ze sposobów radzenia sobie ze stresem na gruncie zawodowym jest rozwój tzw. kompetencji zaradczych. Wśród nich z pewnością ważną rolę odegra:
- trening asertywności,
- selektywne ignorowanie negatywnych aspektów sytuacji stresującej,
- dostrzeganie jedynie aspektów pozytywnych sytuacji,
- nadawanie sensu swojej pracy,
- właściwe planowanie pracy,
- priorytetyzacja zadań.
Zauważono, że źródłem stresu jest zarówno nadmiar obowiązków jak i nagły ich brak. Pomocne może okazać się tu zastosowanie strategii zarządzania czasem, które efektywniej wykorzystać czas poprzez właściwą organizację pracy i odpoczynku.
Jednakże podwyższenie kompetencji – choć w znacznym stopniu przeciwdziała wypalaniu zawodowemu- nie likwiduje poczucia wyczerpania psychofizycznego i emocjonalnego. Te objawy można łagodzić i likwidować poprzez różne formy wypoczynku i odnowy psychofizycznej, prawidłowe odżywianie oraz zachowywania właściwej równowagi pomiędzy życiem zawodowym i pozazawodowym
Obciążenia występujące w miejscu pracy można zmniejszyć za pomocą ćwiczeń odprężających (ćwiczenia zwiększające świadomość jakości oddychania a także zmniejszające napięcia mięśniowe, dotyczące różnych partii ciała) oraz świadomego wypoczynku popołudniami i w weekendy. Ważną rolę odgrywa tu także twórcze wykorzystanie pozazawodowych zainteresowań i możliwości przeciwdziałania za pomocą hobby i umiejętności pozytywnego myślenia.
Niezwykle dużą rolę odgrywa umiejętność poszukiwania i udzielania wsparcia społecznego w pracy, a także poza nią, nie tylko poprzez udzielanie pomocy, wskazówek, ale także poprzez empatyczne słuchanie oraz wyrażanie innym uznania i szacunku.
W procesie niwelowania negatywnych skutków stresu niebagatelną rolę odgrywa sposób kierowania placówką edukacyjną. Jasne określenie ról pracowników, optymalizacja zadań, jasne formułowanie celów i oczekiwań, doskonalenie pracy i jej warunków, dbanie o bezpieczeństwo, budowanie atmosfery zaufania i życzliwości, stwarzanie możliwości podnoszenia kompetencji, regularne i obiektywne ocenianie pracowników i wreszcie tworzenie jasnych ścieżek awansu zawodowego eliminuje skutecznie sytuacje stresotwórcze.
Skuteczną strategią jest zdefiniowanie najważniejszych stresorów, z którymi spotykamy się systematycznie w celu modyfikacji sposobu spostrzegania i reagowania na potencjalne źródła stresu zawodowego i zmianę zachowań w ich obliczu ukierunkowaną na zwiększanie własnej odporności na stres.
