Poprzedni artykuł znajdziecie Państwo pod linkiem:
https://edurada.pl/artykuly/Ucze-z-cukrzyc-w-szkole-cz-I/
Hipoglikemia (łac. hypoglycaemia), inaczej niedocukrzenie, to stan, w którym stężenie glukozy we krwi spada poniżej dopuszczalnej normy. Zgodnie z definicją Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, hipoglikemię rozpoznaje się przy stężeniu glukozy we krwi poniżej 70 mg/dl (3,9 mmol/l), niezależnie od tego, czy występują charakterystyczne dla tego stanu objawy. Hipoglikemia to częsta przypadłość osób chorujących na cukrzycę. Każdy pacjent może na różne sposoby odczuwać niedocukrzenie, jednak część symptomów jest dosyć charakterystyczna. To ważne, by znać te objawy, aby w porę zareagować. Co ważne, symptomy te mogą występować przy różnych stężeniach glukozy we krwi. U niektórych glikemia na poziomie poniżej 70mg/dl może nie dawać żadnych widocznych objawów. U innych niski poziom cukru, jeszcze mieszczący się w granicach normy, objawy te mogą być już nasilone.
W jaki sposób objawia się hipoglikemia?
Objawy hipoglikemii mogą mieć różne nasilenie, w zależności od poziomu glukozy we krwi. Należą do nich:
- drżenie rąk,
- nadmierna potliwość,
- silny tzw. „wilczy głód”,
- osłabienie, senność, splątanie,
- problemy z koncentracją,
- zaburzenia równowagi,
- kołatanie serca,
- mrowienie wokół ust,
- drżenie ciała (przede wszystkim rąk),
- zaburzenia widzenia,
- ból brzucha i nudności,
- uczucie niepokoju i lęku,
- utrata przytomności.
U chorych, którzy od wielu lat zmagają się z cukrzycą, niektóre objawy niedocukrzenia mogą zanikać i być niezauważalne. Często jedynym jej objawem jest utrata przytomności, co stanowi już poważne zagrożenie.
Terapia cukrzycy typu 1
Leczenie pacjenta z cukrzycą typu 1 składa się z trzech zasadniczych elementów:
1. Insulinoterapii — czyli podawania podskórnie insuliny;
2. Zdrowego odżywiania opartego na obliczaniu kaloryczności posiłków oraz ilości zawartych w nich węglowodanów;
3. Właściwie zaplanowanego i realizowanego wysiłku fizycznego.
