Współczesne uwarunkowania rynku pracy powodują, że pracodawcy coraz częściej decydują się na zatrudnienie cudzoziemców. Kandydaci do pracy i pracownicy legitymują się zróżnicowanym poziomem znajomości języka polskiego. I choć językiem uniwersalnym dość powszechnym w komunikacji, także na poziomie zawodowym, staje się język angielski, to nie każdy obcokrajowiec zna ten język na poziomie komunikatywnym. Problem ten coraz częściej dotyczy oświaty, a przykładem może być choćby możliwość zatrudniania obywateli Ukrainy, w zależności od posiadanych przez nich kwalifikacji formalnych. Zatrudnienie, a tym samym przygotowanie dokumentów pracowniczych, w tym zawarcie umowy o pracę może stanowić istotny problem zrozumienia przez cudzoziemca oferowanych przez pracodawcę warunków zatrudnienia.
Generalną zasadą jest, iż umowy z zakresu prawa pracy sporządzane są w języku polskim. Jednakże polskie prawo stanowiwyjątek od tej reguły, ułatwiając tym samym zrozumienie cudzoziemcom warunków określonych w umowie o pracę, która z założenia jest zgodnym oświadczeniem woli dwóch stron stosunku pracy: pracodawcy i pracownika. Art. 8 ust. 1a ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 672)umożliwia spisanie umowy o pracę w wersji lub wersjach obcojęzycznych. Aczkolwiek podstawą wykładni tejże umowy jest jej wersja w języku polskim.
W ust. 1b ww. ustawy podnosi się możliwość sporządzania umowy wyłącznie w języku obcym. Jest to jednak ograniczone pewnymi wymogami. Musi się to odbyć przede wszystkim na wniosek osoby zainteresowanej, czyli świadczącej pracę, która w tym przypadku włada językiem, w którym umowa jest sporządzana oraz która nie jest obywatelem polskim. Osoba taka musi być również poinformowana o jej prawie do sporządzenia dokumentu w języku polskim przed zawarciem umowy.
Warto zatem pamiętać, że Kodeks pracy nie reguluje kwestii języka, w jakim powinna zostać sporządzona umowa o pracę oraz inne dokumenty związane z zatrudnieniem. W tym przedmiocie zastosowanie znajdują postanowienia ustawy o języku polskim. Tak więc dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki na wniosek osoby świadczącej pracę władającej językiem, w którym ma zostać sporządzona umowa lub inny dokument, i równocześnie niebędącej obywatelem polskim, ma obowiązek sporządzić umowę o pracę oraz inne dokumenty wynikające z zakresu prawa pracy w języku obcym znanym pracownikowi. Akceptowaną praktyką jest także sporządzenie umowy o pracę oraz pozostałych dokumentów z zakresu prawa pracy w dwóch wersjach językowych: polskiej i obcojęzycznej. W takim przypadku podstawę wykładni tych dokumentów stanowić będzie wersja polska.
Państwowa Inspekcja Pracy sprawuje kontrolę używania języka polskiego przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy (art. 7b ustawy o języku polskim). Kontrola używania języka polskiego powinna mieć miejsce w związku z realizacją przez PIP jej kompetencji określonych w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy
Zapraszamy na naszą nową stronę z ofertami pracy dla nauczycieli:
