Edukacja na odległość jest wyzwaniem dla nauczycieli, uczniów i rodziców, ale wydaje się, że szczególną trudność stanowi organizacja i realizacja pomocy dla uczniów wymagających dodatkowego wsparcia ze względu na specjalne potrzeby i możliwości. Trudność ta dotyczy zarówno pracy z uczniami szczególnie uzdolnionymi, chociaż ze względu na ich zdolności i często wysoką motywację kierowane do nich wsparcie jest prostsze, jak innych uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Z rozmów z nauczycielami i dyrektorami szkól i przedszkoli wiem, że szczególną trudność stanowi planowanie i realizacja wsparcia dla uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego. Oczywiście uczniowie z tej grupy są znacznie zróżnicowani pod względem potrzeb edukacyjnych i rozwojowych, trudności, mocnych stron i zdolności oraz sytuacji rodzinnej, która wpływa na możliwości rodziców w zakresie współpracy z nauczycielami w udzielaniu wsparcia swojemu dziecku. W materiale poniżej opisuję najważniejsze obszary udzielania wsparcia, na które należy zwrócić uwagę podczas edukacji zdalnej.
- Organizacja pomocy i jej wdrażanie jest realizowana przez zespół ds. pomocy p-p. dla danego ucznia powołany przez dyrektora. Praca zdalna wymaga analizy przez zespół sytuacji ucznia/uczennicy i podjęcia decyzji dotyczącej modyfikacji indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego w taki sposób, aby uwzględnić model pracy szkoły realizowany w damy czasie. Zachęcam do zaproponowania rozwiązań zarówno dla edukacji zdalnej, jak i hybrydowej. Propozycje obszarów, w których należy wprowadzić korekty są umieszczone w zaproponowanej strukturze programu. Praca zespołu nie jest wstrzymywana na czas innego niż tradycyjny modelu nauczania, dlatego należy przemyśleć sposób pracy i realizacji wymagań dotyczących co najmniej dwóch spotkań w roku i umożliwienia rodzicom udziału w spotkaniach w tym w prowadzeniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia. Metody prowadzenia działań w celu uzyskania informacji o funkcjonowaniu ucznia w ramach WOPFU tez powinny ulec dostosowaniu do sytuacji edukacyjnej dziecka. W przepadku modelu edukacji zdalnej lub mieszanej może nie istnień możliwość prowadzenia skutecznej obserwacji, gdyż:
– uczeń nie jest widoczny dla nauczyciela;
– kontakt z dzieckiem jest zbyt ograniczony, aby stanowił podstawę do prowadzenia obserwacji i wyciągania z niej wniosków;
– z uczniem jest utrudniony kontakt zdalny.
W opisanych powyżej sytuacjach zespól powinien ustalić inne efektywne sposoby prowadzenia oceny poziomu funkcjonowania, wykorzystując przede wszystkim: kontakt z rodzicami, materiały otrzymywane od ucznia, rozmowę z uczniem, kontakt mailowy lub za pomocą innego komunikatora, arkusze sprawdzające poziom wiedzy i umiejętności.
Urszula Grygier
Ciąg dalszy artykułu:
