Zachować harmonię… Wypalenie zawodowe w pracy nauczyciela, część 2

Wypalenie zawodowe ma to do siebie, że potrafi dotknąć ludzi w każdym wieku i każdej profesji. Statystyki pokazują, że najszybciej doświadczają go profesjonaliści oraz ci, którzy nie czerpią satysfakcji ze swojej pracy.

Pierwszą część artykułu znajdą Państwo tutaj.

Wypaleniu sprzyja na siebie branie zadań, których nie jesteśmy w stanie wykonać, Dlatego niezmiernie ważne jest stawianie sobie realistycznych celów, zadbanie o cele cząstkowe, podążanie tzw. małymi krokami. Ważnym ogniwem jest środowisko naszej pracy. Przyjrzyjmy się, jakie panują w niej zależności: współpraca czy rywalizacja, zaufanie czy dystans, powątpiewanie i zazdrość, akceptacja czy odrzucenie, dobre relacje czy konflikty.

W pracy napięcia będą zawsze, ale jeśli mamy własny azyl, gdzie ładujemy akumulatory, swoją pasję, rodzinne więzi, przyjaciół, z którymi można spędzić wolny czas, to jest szansa, że nasze zaangażowanie w pracę będzie adekwatne do potrzeb.  Specjaliści radzą, aby zadbać o samorozwój. Warto się dokształcać, uczyć nowych rzeczy, poznawać nowych ludzi, nowe miejsca, aby nie dopuścić wypalenia do innych sfer życia. Niezwykle istotnym jest, aby rozwijać zainteresowania poza pracą, robić to, co sprawia nam przyjemność. Możemy czytać, gotować, słuchać muzyki, uprawiać sport. Zadbajmy o harmonię. Tak zwany ‘złoty podział” to : 8 godzin na sen, 8 godzin pracy, 8 godzin na inne aktywności. Czasem warto odciąć się od telefonu, komputera i innych bodźców, aby pozwolić na odpoczynek dla naszego mózgu, który jest cały czas intensywnie pobudzany.

Kluczem do unikania wypalenia jest równowaga. Może się jednak zdarzyć, że jedynym sposobem na uniknięcie wypalenia jest odejście z firmy, zmiana pracy.

Praktyczne wskazówki:

  • Wsłuchaj się w sygnały płynące ze swojego ciała: zniechęcenie, zmęczenie, trudności z zasypianiem, przed wyjściem do pracy ból głowy czy brzucha,
  • Zachowaj równowagę między pracą a życiem prywatnym,
  • Ustal granice, naucz się mówić „nie”, rozpoznaj swoje potrzeby,
  • Stawiaj sobie realne i cząstkowe cele, które faktycznie jesteśmy w stanie osiągnąć,
  • Naucz się dystansu do pracy,
  • Stwórz sieć wsparcia (rodzina, znajomi, przyjaciele), Nie zabieraj pracy do domu, naucz się dzielić czas racjonalnie pomiędzy pracą a domem ( czasem wolnym),
  • Zadbaj o samorozwój, dokształcaj się, znajdź nowe zainteresowania, rozwijaj pasje,
  • Naucz się porządnie wypoczywać.

Objawy wypalenia, których nie można lekceważyć:

  • Chroniczne zmęczenie
  • Zaburzenie koncentracji i uwagi
  • Bezsenność
  • Symptomy fizyczne: bóle w klatce piersiowej, zawroty głowy, bóle głowy,
  • Depresja
  • Gniew, irytacja, złość
  • Zaburzenia lękowe,
  • Utrata zadowolenia
  • Wycofanie się, izolacja
  • Irytacja
  • Utrata wiary we własne możliwości.

Wykorzystane materiały:

  • A. Fiedorowicz, 7 Twarzy wypalenia,
  • A. Fiedorowicz, Sygnały, Zagrożenia
  • J. Kiwniak – Pargana, Wypalenia można uniknąć
  • A. Boćkowska, Po co w pracy hobby, w : Coaching, nr 5/2016

Elliot Aronson, Człowiek istota społeczna, PWN, W- wa , 2009

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *