„Rodzice są jak ogrodnicy, którzy kupują nasiona.
Tyle że w przypadku dzieci nie ma takich ładnych torebeczek,
gdzie widać,
co z każdego nasionka wyrośnie,
i instrukcji jak się o to nasionko troszczyć.
Wszystko jest wymieszane,
wsadza się rękę do worka i bierze co popadnie.
Gdy rodzice zaczynają hodować swoje nasionko,
to mogą mieć marzenie, by wyrósł z niego dąb.
Ale może się okazać, że zasadzili bratek.
I wtedy rodzic, który się uprze przy dębie,
będzie próbował z bratka zrobić dąb.
A w rezultacie nie będzie ani dębu, ani bratka.
Wyhoduje jakąś hybrydę, coś bardzo nieszczęśliwego.
I skrzywdzi to nasienie.
Mądry rodzic w takiej sytuacji dowie się jak hodować bratki,
i zrobi wszystko, by jego bratek był jak najbardziej udany.”
Wojciech Eichelberger
Spotkanie z rodzicami – o czym warto pamiętać?
Nauczyciel:
v Powinien sobie uzmysłowić, że do spotkania z rodzicami należy być dobrze przygotowanym, tak jak do każdej lekcji.
v Swoim wyglądem winien wyrażać szacunek dla zebranych.
v W żadnym wypadku nie może pozwolić sobie na nietakt wobec rodzica, nawet tego „trudnego”.
v Swoją osobowością i sposobem przeprowadzania wywiadówki winien zachęcać rodziców do masowego uczestnictwa w spotkaniach.
Wywieranie pierwszego wrażenia
} O pierwszym wrażeniu decyduje głównie mowa ciała oraz pierwsze 30 sekund rozmowy.
} Niekorzystne pierwsze wrażenie rodzi trudne do zmiany uprzedzenia.
Błędy podczas zebrań
- Podkreślenia cech negatywnych wychowanka bądź grupy.
- Informacji bardzo ogólnych.
- Rozdania kartek.
Takie zebrania rodzice uważają za stratę czasu i przestaną na nie przychodzić!
Przestrzegamy zasad:
O sukcesach ucznia mówimy imiennie, a o negatywach ogólnie i problemowo.
- Najtrudniejsze sprawy dotyczące ucznia omawiamy szczerze i indywidualnie.
- Największą uwagę przywiązujemy do spraw opiekuńczo-wychowawczych
i dydaktycznych, a nie organizacyjnych i finansowych. - Okazujemy empatię, życzliwość, troskę, rozmawiamy partnersko.
- Informujemy o postępach w nauce i treściach do uzupełnienia za pomocą konkretnych metod.
Skuteczna rozmowa
} Zaproś na rozmowę – zapraszam, a nie rozkazuję, wzywam.
} Należy zadbać o przestrzeń (stworzyć sprzyjające warunki).
} Podziękować za przybycie i poświęcony czas.
} Dbać o dobrą atmosferę rozmowy, nie pozwalać na podniesiony ton głosu, przekrzykiwania, „pyskówki”.
} Przedstaw problem (powiedz co widzisz, słyszysz i czujesz).
} Zastosuj aktywne słuchanie.
} Zbierz wasze wspólne pomysły rozwiązań problemu, podsumuj i ustal, do czego zobowiązują się obie strony.
} Sprawdź, czy na pewno rodzic zrozumiał ustalenia, uzyskaj potwierdzenie czy wyraża na nie zgodę.
} Poproś o ponowny kontakt za …(konkretny termin).
Wysłuchaj
} Pozwól „wygadać się” i „wyrzucić” z siebie emocje.
} Okazuj rodzicowi, że słuchasz jego wypowiedzi – zapytaj o szczegóły.
} Notuj szczegóły, które zgłasza.
Okaż zrozumienie
} W zatroskany sposób powiedz – Rozumiem pani sytuację.
} Wykaż, że jest ci przykro – Przykro mi, że pojawił się taki problem…
Udziel odpowiedzi
} Podsumuj fakty – sprawdź, czy dobrze zrozumiałaś.
} Reaguj szybko i informuj rodzica o przebiegu sprawy.
} Jeśli okaże się, że pretensje są uzasadnione – na zakończenie rozmowy przeproś
i podziękuj za kontakt z tobą.
Sytuacje, w których rodzice będą nieuprzejmi wobec nauczyciela wywołują chęć odwetu. Takie zachowanie jest jednak naganne i może przynieść dodatkowe kłopoty i jeszcze większy stres.
W takich sytuacjach należy zachować się następująco:
} Unikaj ironicznych uśmiechów.
} Nie okazuj zadowolenia z siebie.
} Nie przerywaj wypowiedzi rodzica.
} Nie drażnij słowami (np. „Pan się myli”).
} Nie daj się wyprowadzić z równowagi.
} Do końca okazuj uprzejmość i przyjazne nastawienie.
