Naprawiamy relacje rówieśnicze – dobre praktyki w szkole

W szkole „popandemicznej”, jak lubią określać ją co niektórzy, nadal zmagamy się z kiepską jakością relacji rówieśniczych w zespołach klasowych. Nauczyciele widzą ogromną potrzebę dokładania wszelkich starań, aby regularnie pracować wychowawczo i odbudowywać mocno nadwyrężone kontakty.

W szkole „popandemicznej”, jak lubią określać ją co niektórzy, nadal zmagamy się z kiepską jakością relacji rówieśniczych w zespołach klasowych. Nauczyciele widzą ogromną potrzebę dokładania wszelkich starań, aby regularnie pracować wychowawczo i odbudowywać mocno nadwyrężone kontakty. Dzisiaj zatem prezentujemy kilka propozycji do przepracowania z uczniami.

 

Co Twoim zdaniem należy zrobić w klasie/szkole, by zmniejszyć liczbę konfliktów – wypisz swoje propozycje – metoda burzy mózgów Osborna

 

Co zrobić, żeby zmniejszyć liczbę konfliktów w szkole?

  • I etap plusy / podanie propozycji rozwiązania problemu.

Co zrobić, żeby zwiększyć liczbę konfliktów w szkole?

  • II etap minusy
  • III etap zmieniamy minusy w plusy, zastanawiamy się, w jaki sposób zmienić negatywy w pozytywy i przeciągnąć je na listę plusów?

 

Piłka:

 

Uczestnicy siedzą w kole. Nauczyciel pierwszy mówi swoje imię i coś o sobie (co lubi, co jest dla niego ważne lub typowe), rzuca piłkę do kogoś innego. Ta osoba ma powtórzyć jego imię i ulubioną czynność oraz przedstawić się, powiedzieć coś o osobie i rzucić piłkę do następnej osoby.

 

„Chciałbym, aby każdy w tej klasie…”

 

 Grupa siedzi w kręgu. Każdy po kolei kończy zdanie: „chciałbym, aby w tej grupie…”

 

Komu warto zaufać?

 

CEL: stworzenie okazji do zastanowienia się nad problemem zaufania i do przeanalizowania własnych relacji z ludźmi. Wyodrębnienie zachowań i cech wzbudzających zaufanie

PRZEBIEG: uczniowie wybierają bohaterów literackich lub filmowych, których obdarzyliby zaufaniem,
a następnie prezentują ich na forum, jako osoby godne zaufania.

PODSUMOWANIE: w podsumowaniu uczniowie mogą przedyskutować, czy w swoim otoczeniu widzą podobne osoby, jakie cechy charakteru wzbudzają zaufanie, a jakie nie, jakie cechy sami posiadają.

 

Ślepiec

 

CEL: stworzenie okazji do przeżycia sytuacji obdarzania kogoś zaufaniem, zwiększanie zaufania wśród członków grupy.

PRZEBIEG: uczniowie dobierają się parami. Jedna osoba gra rolę niewidomego, druga – jego przewodnika. Na hasło nauczyciela pary poruszają się po sali, przy czym przewodnik pomaga „ślepcowi” wymijać różne przeszkody. Ćwiczenie powtarza się kilkakrotnie, zmieniając skład par.

BARDZO WAŻNE JEST OMÓWIENIE! Każdy powinien wypowiedzieć się, jak się czuł w każdej z ról, jakie zachowania sprawiły, że poczuł się bezpiecznie.

 

Wyszukaj przyjazną dłoń

 

CEL: zbliżenie emocjonalne między uczestnikami, stworzenie okazji do refleksji nad motywami zaufania do innych ludzi

PRZEBIEG: uczniowie dzielą się na przypadkowe 5 – 7-osobowe grupy. Stają w ciasnym kręgu i zamykają oczy, wyciągając ręce i szukają dłoni, która wzbudzi ich zaufanie. Następnie otwierają oczy i sprawdzają czyją dłoń chwycili.

PODSUMOWANIE: uczniowie w grupach lub na forum dzielą się doświadczeniem:

-czy czuli zaskoczenie po otwarciu oczu?

-jak do tej pory oceniali swój poziom zaufania do tej osoby?

-co sprawiło, że akurat tę dłoń wybrali?

-czy byli aktywni w poszukiwaniu dłoni, czy biernie czekali aż ktoś ich złapie za rękę?

 

„Ruchoma tarcza”

 

Celem jest poznanie sposobu w jaki uczniowie postrzegają różne sytuacje w klasie/szkole

Przygotowanie miejsca do badania: Pomieszczenie, w którym realizowane jest badanie powinno stwarzać możliwość swobodnego poruszania się po nim. Może to być sala lekcyjna, sala gimnastyczna, hol, świetlica, stołówka. W pomieszczeniu, w którym znajdują się stoły lub ławki powinny być one wcześniej odsunięte w taki sposób, aby uczniowie mogli się po nim swobodnie poruszać lub wyniesione.

Materiały: Kartki papieru A4 z napisanymi (wydrukowanymi pytaniami). Notatnik nauczyciela (Arkusze odpowiedzi dla klasy do ćwiczenia „Ruchoma tarcza”).

Czas: 20 minut

 

Przebieg:

1. Na środku pomieszczenia (wolnej przestrzeni) ustawiamy jakiś przedmiot (np. krzesło, kwiatka) lub kładziemy kartkę papieru. Wyjaśniamy uczniom, że to miejsce jest środkiem tarczy do strzelania (można zapytać uczniów, jak wygląda tarcza strzelnicza, pokazać rysunek tarczy, zapytać, co oznacza, kiedy trafimy w sam środek, a co kiedy od środka się oddalamy – prosimy kilku uczniów o wyjaśnienie).

2. Wyjaśniamy, na czym będzie polegało zadanie. „Będę czytał/a na głos stwierdzenia na temat uczniów
i szkoły. Waszym zadaniem jest wybrać dla siebie miejsce w klasie (lub innym pomieszczeniu, w którym prowadzone jest badanie np. świetlicy) w takiej odległości do krzesła (kwiatka, kartki) jak bardzo zgadzacie się z tym stwierdzeniem. Jeśli się zgadzacie, to stajecie przy krześle, jeśli się trochę nie zgadzacie to oddalacie się od krzesła, a jeśli zupełnie się nie zgadzacie, to stajecie blisko ściany. Każdy wybiera miejsce sam, tak, jak chce odpowiedzieć na pytanie, nie patrząc, gdzie stają inni”.

3. Ćwiczenie sposobu rozumienia zadania. Pierwszy (ćwiczeniowy) arkusz kładziemy na krześle i czytamy: lubię jeść zupy. Uczniowie zajmują miejsca. Następnie pytamy uczniów (przynajmniej 4 – 5): „z jakiego powodu wybrałeś to miejsce?”. Ważne jest aby zapytać o to uczniów, którzy zajęli miejsca w różnych odległościach od środka tarczy (krzesła lub innego przedmiotu). Jeśli prowadzący ma wątpliwości czy uczniowie dobrze zrozumieli zasady, można je wyjaśnić i/lub zadać dodatkowe pytanie: …

4. Właściwa część badania (arkusze: Lubię chodzić do szkoły, W szkole czuję się bezpiecznie, Lubię się uczyć, Lubię kolegów/koleżanki z mojej klasy, Lubię moich nauczycieli):

a. kładziemy pierwszy właściwy arkusz na krześle i przypominamy instrukcję. Kiedy uczniowie zajmą wybrane przez siebie miejsca pytamy kilku uczniów (4 – 5), którzy zajęli miejsca w różnej odległości: „z jakiego powodu wybrałeś to miejsce?

b. pytamy o to, czy ktoś jeszcze chciałby powiedzieć o powodach, dla których zajął swoje miejsce?

c. w podobny sposób postępujemy z kolejnymi arkuszami. Ważne jest, aby w miarę możliwości za każdym razem pytać różnych uczniów.

5. Na zakończenie możemy zaproponować uczniom, aby zaproponowali swoje 2-3 stwierdzenia i w analogiczny sposób przeprowadzamy ćwiczenie.

 

Stwierdzenia (do wydrukowania):

Lubię chodzić do szkoły

W szkole czuję się bezpiecznie

Lubię się uczyć

Lubię kolegów/koleżanki z mojej klasy

Lubię moich nauczycieli

Powodzenia!

Zapraszamy na naszą nową stronę z ofertami pracy dla nauczycieli:

Praca dla nauczyciela

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *