Uczeń z cukrzycą w szkole – insulinoterapia

W chwili obecnej, w warunkach pozaszpitalnych, jedynym skutecznym sposobem podawania insuliny jest wstrzykiwanie jej do podskórnej tkanki tłuszczowej. Można to zrobić przy pomocy: igły i strzykawki (obecnie bardzo rzadko), wstrzykiwaczy typu „pen” (najczęściej) lub osobistej pompy insulinowej (coraz częściej).

Poprzedni artykuł znajdziecie Państwo pod linkiem:

  1. https://edurada.pl/artykuly/Ucze-z-cukrzyc-w-szkole-cz-I/
  2. https://edurada.pl/artykuly/Ucze-z-cukrzyc-w-szkole-hipoglikemia-cz-II/

Leczenie insuliną (insulinoterapia)

W chwili obecnej, w warunkach pozaszpitalnych, jedynym skutecznym sposobem podawania insuliny jest wstrzykiwanie jej do podskórnej tkanki tłuszczowej. Można to zrobić przy pomocy: igły i strzykawki (obecnie bardzo rzadko), wstrzykiwaczy typu „pen” (najczęściej) lub osobistej pompy insulinowej (coraz częściej).

Wstrzykiwacz — pen, wielkością i wyglądem przypomina wieczne pióro. Wykonany jest z tworzywa sztucznego, czasem też częściowo z metalu. Zawiera wymienialny wkład z insuliną. Jest łatwy w obsłudze i umożliwia dyskretne podanie insuliny. Peny mają niewielkie rozmiary, można je nosić ze sobą, a sam proces odmierzania insuliny jest znacznie uproszczony. Niektóre wstrzykiwacze wyposażone są również • w sygnał dźwiękowy oraz wypukłe oznakowania ułatwiające odmierzanie dawki dzieciom niedowidzącym.

W Polsce osoby z cukrzycą otrzymują wstrzykiwacze bezpłatnie. Jeden wstrzykiwacz jest przeznaczony dla jednej osoby. Jest on urządzeniem osobistym — pacjenci nie powinni go sobie pożyczać. Igły do pena są jednorazowe i muszą być wymieniane po każdej iniekcji insuliny.

Ważne wskazówki przy wstrzykiwaniu insuliny za pomocą pena:

Technika podawania insuliny penem

Przy podawaniu insuliny nie trzeba odkażać skóry jak w przypadku pobrań krwi. Oczywiście o ile skóra w miejscu podania oraz ręce są czyste. Gdy jesteśmy w podróży lub po prostu nie mamy pewności, że warunki są odpowiednie – zaleca się, by mimo wszystko odkazić skórę.

  • Przed podaniem należy ustawić żądaną dawkę insuliny pokrętłem znajdującym się na penie. Należy zwracać szczególną uwagę na liczbę podawanych jednostek (jedno „pstryknięcie” pokrętła może oznaczać różny skok dawki w poszczególnych penach).
  • U osób otyłych iniekcję wykonujemy pod kątem prostym, bez wytwarzania fałdu. Osoby szczupłe mogą w celu podania konkretnej dawki hormonu wytworzyć fałd skórny, wbijając w niego igłę pod kątem 45 stopni. Zazwyczaj lekarz lub pielęgniarka udzielają szczegółowych, spersonalizowanych porad dotyczących podawania insuliny.
  • Po odpowiednim ustawieniu liczby jednostek i prawidłowym przygotowaniu miejsca wkłucia należy nacisnąć tłok wstrzykiwacza, co spowoduje podanie insuliny. Przed wyjęciem igły należy zaczekać 5–10 sekund, co zapobiegnie wypłynięciu insuliny, gdyż mniejsza niż planowana ilość podanej podskórnie insuliny może skutkować gorszą kontrolą glikemii.
  • Pamiętaj! Pena wbijamy w boczno-tylną powierzchnię ramienia, brzuch (nie w okolicy pępka!), przednio-boczną powierzchnia uda, boczno-górny kwadrant pośladka.

 

Ważne! Poproś pielęgniarkę szkolną lub rodziców chorego dziecka, aby pokazali Ci jak wygląda prawidłowe podanie insuliny konkretnemu dziecku za pomocą pena.